استامینوفن: ضربه مخرب به سلامتی قلب!
در این مطالعه جدید، اثرات استامینوفن بر پروتئین‌ها در بافت قلب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استامینوفن توانایی تغییر پروتئین‌ها را در بافت قلب افراد دارد و ممکن است بر عملکرد قلب تأثیرگذار باشد.
قبل از این مطالعه، استامینوفن به عنوان بهترین درمان درد برای افراد مبتلا به بیماری قلبی معرفی شده بود. اما این مطالعه نشان داد که استامینوفن توانایی تغییر پروتئین‌ها را در بافت قلب موش‌ها دارد و ممکن است مسیر‌های بیوشیمیایی مربوط به عملکرد قلب را تحت تأثیر قرار دهد.
به طور خاص، بررسی‌ها نشان داد که پس از مصرف استامینوفن تغییرات قابل توجهی در پروتئین‌های بافت قلب مشاهده شد که می‌تواند بر عملکرد قلب تأثیر گذاشته و روی انجام فرایندهای مختلف مانند تولید انرژی و استفاده از آنتی اکسیدان‌ها تأثیر داشته باشد.
در نهایت، این مطالعه به نتیجه رسید که استامینوفن ممکن است اثراتی بیشتر از آنچه که فکر می‌شد بر بافت‌های قلبی داشته باشد و برای درک دقیق‌تر این اثرات، نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه وجود دارد.
یک مطالعه جدید نشان داد که استامینوفن پروتئین‌ها را در بافت قلبی عروقی تغییر می‌دهد و به‌طور بالقوه بر عملکرد قلب تأثیر می‌گذارد.
به گزارش مهر، مطالعات گذشته نشان می‌دهد که در افراد مبتلا به بیماری قلبی، استامینوفن بهترین درمان درد نسبت به انواع دیگر دارو‌های مسکن مانند آسپرین و ایبوپروفن است که به عنوان دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) شناخته می‌شوند.
اما نتایج یک مطالعه جدید بر روی موش‌ها نشان می‌دهد استامینوفن پروتئین‌ها را در بافت قلب تغییر می‌دهد.
این پیامد‌ها به طور بالقوه می‌توانند مسیر‌های بیوشیمیایی مورد نیاز برای عملکرد‌هایی مانند تولید انرژی و استفاده از آنتی اکسیدان را تحت تأثیر قرار دهند.
برای این مطالعه، محققان از یک مدل موش برای بررسی اثرات استامینوفن بر بافت قلب استفاده کردند.
به برخی از موش‌ها آب ساده داده شد، در حالی که به برخی دیگر آب حاوی مقداری استامینوفن معادل ۵۰۰ میلی‌گرم داده شد.
پس از هفت روز، محققان تغییرات قابل توجهی در پروتئین‌های بافت قلب موش‌هایی که استامینوفن دریافت کردند در مقایسه با موش‌هایی که فقط آب داشتند، پیدا کردند.
این تغییرات پروتئینی با مسیر‌های بیوشیمیایی مسئول بسیاری از عملکردها، از جمله تولید انرژی، استفاده از آنتی اکسیدان‌ها و تجزیه پروتئین‌های آسیب دیده مرتبط بود.
دانشمندان بیش از ۲۰ مسیر سیگنال دهی مختلف را پیدا کردند که تحت تأثیر تغییرات پروتئین قرار گرفته است.
«گابریلا دل تورو ریورا»، محقق ارشد این مطالعه و دانشجوی دکترا در دانشگاه کالیفرنیا، گفت: «ما از یافته‌ها شگفت‌زده شدیم، زیرا پیش‌بینی کردیم که استامینوفن، زمانی که در این غلظت‌ها استفاده شود، کمترین تأثیر را بر قلب خواهد داشت. در حالی که داده‌های موجود در درجه اول مصرف بیش از حد استامینوفن را با آسیب کبدی مرتبط می‌کند، تحقیقات ما نشان می‌دهد که استامینوفن ممکن است بر بافت‌های فراتر از کبد تأثیر بگذارد.»
از آنجایی که استامینوفن حاوی خواص ضد التهابی نیست، اثراتی که روی قلب مشاهده می‌شود به دلیل نتایج ضد التهابی نیست.
