تبدیل جهنمی: اعمال تنبیه بدنی بر دست کودکان توسط والدین

تنبیه بدنی کودکان، عواقب و پیامدهای بسیار جدی و نگران کننده‌ای برای رشد و توسعه درست آن‌ها دارد. والدین باید به جای استفاده از تنبیه بدنی، از روش‌های دیگری مانند صحبت کردن، مذاکره و تشویق برای تربیت فرزندان استفاده کنند.

استفاده از کتک و تنبیه بدنی می‌تواند منجر به ایجاد عادت‌های منفی در کودکان شود، از جمله افزایش دروغگویی، افزایش پرخاشگری، از بین رفتن اعتماد به نفس، تغییرات بد در ژنتیک کودک، رفتارهای زن‌یا مردستیزانه و حتی برده‌شدن کودک و فرمانبرداری زیاد از والدین.

به جای استفاده از تنبیه بدنی، والدین باید به روش‌های مثبت و موثر‌تر مانند اعطای تشویق و پاداش برای رفتارهای مثبت فرزندان خود توجه کنند. این روش‌ها نه‌تنها روابط خانوادگی را بهبود می‌بخشد بلکه باعث رشد سالم و خودکارآمدی کودکان می‌شود.

نمناک نوشت: والدین در مقابل با کودکان باید تسلط کامل داشته باشند و خشمگین نشوند، اما متاسفانه بعضی از والدین کنترلی روی رفتار خود ندارند و با کودک بد رفتاری میکنند.

تاثیرات مخرب و نگران کننده تنبیه بدنی کودکان

یکی از مهم ترین مسائلی که والدین در تربیت کودکان با آن روبرو می باشند، کنترل خشم است. متاسفانه بسیاری از والدین پس از مشاهده لجبازی و سرپیچی نمودن کودک از دستورات کنترل خود را از دست داده و کودک را تنبیه می کنند.

تنبیه بدنی کودک عواقب بسیار خطرناکی بر روی او داشته و والدینی که فرزند خود را تنبیه میکنند، باید منتظرعواقبی که در این بخش آورده ایم، باشند.

عواقب کتک زدن کودک

تنبیه بدنی کودک به هر دلیلی اشتباه است و عواقب زیر را به دنبال دارد:

دروغگویی

دروغگویی بین کودکان به چند دلیل عمده از جمله ترس است؛ زمانی که کودک از بزرگتر خود می‎ترسد برای توجیه رفتار و گریز از تنبیه به دروغ گفتن متوسل می‎شود پس اگر فرزندتان را تنبیه می کنید باید بدانید که او برای فرار از کتک به شما دروغ خواهد گفت و دیگر رابطه شما مثل قبل نخواهد شد.

حل مشکلات به روش غلط

کودکی که توسط والدین تنبیه می شود و کتک می خورد، این باور در او درونی می شود که تنها با درگیری فیزیکی، توهین و تحقیر دیگران می توان از یک بحران یا تنش عبور کرد. این کودک بعد از تنبیه سرشار از احساس خشم و خیال پردازی درباره انتقام می شود و در آینده یاد نمی گیرد که چطور با بحران ها مواجه شود و از روش های سالمی مانند گفت و گو برای حل مشکلات استفاده کند پس اگر فرزندتان را کتک می زند، منتظر باشید که او مشکلات را با کتک زدن حل کند نه با گفت و گو.

از دست دادن پناهگاه امن

والدین برای کودک اولین پناهگاه امن هستند. وقتی کودک توسط والدین خود تنبیه می شود، کم کم پناهگاه امن خود را از دست داده و مهر و محبت درون قلبش کم رنگ می شود.تنبیه بدنی صمیمیت را از بین می برد و کودکان نمی توانند به کسی که آنها را آزار می دهد عشق بورزند. اگر رابطه والد-فرزندی بر مبنای احترام باشد، آرامش همیشگی می شود و هر چند سال هم که بگذرد محبت میان فرزند و پدر یا مادرش پابرجاست.

پرخاشگری

کتک زدن کودک کوچک ترین تأثیر مثبتی ندارد و نه تنها باعث تغییر رفتار کودک نمی شود، بلکه رفتارهای منفی بیشتری را به آموزش می دهد. روح کودکی که کتک می خورد، آسیب می بیند و او سرشار از احساس خشم و عصبانیت می شود و به طور ناخودآگاه برای تسکین دردهایش داد می زند و پرخاشگری می کند. والدینی که فرزندشان را کتک می زنند، در واقع انسان خشمگینی را تحویل جامعه می دهند که گاهی می تواند فاجعه به بار بیاورد.

تقلید رفتار

والدین اولین معلم های فرزندشان هستند و کودکان رفتار و اعمال آن ها را تقلید می کنند.کتک زدن کودکان، این باور را در آن ها ایجاد می کند که کتک زدن می تواند روشی مناسب در تعاملات انسانی باشند پس عجیب نیست که وقتی کسی در کودکی کتک می خورد، در آینده فرزندش را کتک بزند. تنبیه بدنی کودک وی را به یک فرد مهاجم تبدیل می کند.

از بین رفتن احساس دلسوزی

یکی دیگر از تبعات کتک زدن کودک از بین رفتن حس دلسوزی در کودک است. کودکی که بارها کتک می خورد، یاد می گیرد که آسیب زدن به دیگران اشتباه نیست و او می تواند با کودکان کوچک تر از خودش رفتار نامناسبی داشته باشد و احساس دلسوزی در او از بین می رود.

عادت به تنبیه بدنی

وقتی والدین کودک خود را کتک می زنند، او به تنبیه بدنی عادت می کند و بعد از مدتی بدون ترس کارهای خود را انجام داده و روبروی والدین خود می ایستد.

از دست دادن اعتماد به نفس

تنبیه بدنی کودک توسط والدین سبب می شود که او اعتماد به نفس خود را از دست داده و به تدریج توانایی قدرت اظهار نظر نداشته باشد. این کودک به تدریج می آموزد که هیچ اهمیتی برای اطرافیان ندارد و اصولا تاثیری در جامعه خود ندارد و در بزرگسالی تبدیل به فردی میشود که نه قدرت ارتباط سازی موثری را دارا میباشد و نه موفقیت خاصی در کارها و فعالیت های اجتماعی خود کسب میکند.

تغییرات بد ژنتیکی

تحقیقات نشان داده است که تجارب ناراحت کننده و ضربات روحی می توانند باعث تغییرات اپی ژنتیکی در FKBP5، ژنی که روی حلقه فیدبک هورمونی در مغز قرار دارد و پاسخ به استرس را کنترل می کند، داشته باشند و سیستم هورمونی پاسخ به شرایط استرس زا را دچار اختلال و فرد را به بیماری روانی مبتلا سازد.

رفتارهای زن یا مرد ستیزانه

کودکی که تنبیه میشود در آینده حالت خشم و پرخاشگری نسبت به والدی که او را تنبیه بدنی میکند، داشته و این خشم و عصبانیت را به تمام هم جنس های والد تنبیه کننده تعمیم میدهد پس تنبیه کودک موجب بروز رفتارهای زن یا مرد ستیزانه از کودک در بزرگسالی می شود.

فرمانبردار و برده شدن کودک

اگر والدین به دلیل سرپیچی کودک از انجام کارها او را تنبیه بدنی کنند، کودک استقلال خود را از دست داده و باعث می شود در آینده فردی فرمانبردار و برده باقی بماند.

راضیه میرزاحیدری