تک فان -مجله خبری و سرگرمی‌

پیشگویی های جذاب حافظ برای امروز چهارشنبه 12 اردیبهشت 1403

در ادبیات معاصر ایران، حافظ به عنوان یکی از بزرگترین شاعران و بزرگترین شعرای فارسی شناخته شده است که آثار او همچنان مورد تأمل و تحلیل خوانندگان قرار می‌گیرد. او با استفاده از زبان ساده و شیرین، به مفاهیم عمیق و عارفانه پرداخته و در ابیاتش از اشعار عاشقانه و معرفتی استفاده کرده است. هر روز، خوانندگان محترم به فال حافظ مخصوص روز خود مراجعه می‌کنند تا از حکمت‌ها و اندیشه‌های او نهایت بهره را ببرند و راهنمایی برای زندگی خود پیدا کنند.

در غزل اشاره‌ای به معنویات عرفانی و تأملات عمیق حافظ وجود دارد که بیانگر تاثیر ادبیات عرفانی بر آثار او است. در این غزل، حافظ به پند و تذکری برای عاشقان می‌پردازد که با ایمان و استقامت به خداوند پیوسته باشند و از راه نیرنگ و ناپایدار دیگران دوری کنند. این آثار نشان از تأثیر قدرتمند اعتقادات دینی و عرفانی در زندگی شخصیت‌ها و نگرش ادبیات ایرانی دارند.

در مجموع، آثار حافظ همچنان از جایگاه ویژه‌ای در فرهنگ و ادبیات ایران برخوردارند و تأثیر مثبت و عمیقی در جامعه و ادبیات معاصر دارند.

در گذر زمان تفال به حافظ به عنوان میراث در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است. در ادامه فال حافظ مخصوص روز 12 اردیبهشت از نظر خوانندگان محترم می‌گذرد.

فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

بخت از دهان دوست نشانم نمی‌دهد

دولت خبر ز راز نهانم نمی‌دهد

از بهر بوسه‌ای ز لبش جان همی‌دهم

اینم همی‌ستاند و آنم نمی‌دهد

مردم در این فراق و در آن پرده راه نیست

یا هست و پرده دار نشانم نمی‌دهد

زلفش کشید باد صبا چرخ سفله بین

کان جا مجال بادوزانم نمی‌دهد

چندان که بر کنار چو پرگار می‌شدم

دوران چو نقطه ره به میانم نمی‌دهد

شکر به صبر دست دهد عاقبت ولی

بدعهدی زمانه زمانم نمی‌دهد

گفتم روم به خواب و ببینم جمال دوست

حافظ ز آه و ناله امانم نمی‌دهد

شرح لغت: پرده: سراپرده و بارگاه /پرده دار:حاجب /این: ضمیر اشاره مرجع آن جان.

تفسیر عرفانی:

طالع ناسازگار نشانی از دوست به ما نمی‌دهد و اقبال نیز از سر پوشیده ام خبری به من نمی‌رساند. مقصود او از این شعر این است که عاشقان درگاه معشوق، برای رسیدن به او از همه هستی شان می‌گذرند و حتی جان خود را فدای پیشگاهش می‌سازند، اما نمی‌توانند به لقای او دست یابند. چرا که به وصال او رسیدن فقط با پیشه کردن صبر انجام می‌گیرد.

تعبیر غزل:

اگر به خاطر ملامت دیگران می‌خواهی از کارت دست برداری، این کار را مکن که در آخر کار فقط خجالت و پیشمانی برای تو می‌ماند. مطمئن باش که خداوند تو را از بلا‌ها حفظ می‌کند. به خداوند توکل کن که او راهنمای گمراهان است.

راضیه میرزاحیدری

برچسب ها

مطالب مشابه را ببینید!