جشنواره پیشگویی: فال حافظ امروز جمعه 14 اردیبهشت 1403
فال حافظ یکی از سنت‌های قدیمی ایرانی است که هنوز هم در فرهنگ ایرانیان به خوبی حفظ شده است. این سنت بر اساس شعرهای عاطفی و فلسفی حافظ استوار است و مردم به این باورند که می‌توانند از این شعرها برای پیش‌بینی و تفسیر مسائل مختلف در زندگی خود استفاده کنند.
در فال حافظ مخصوص روز جمعه 14 اردیبهشت 1403، شعرهایی از حافظ آورده شده است که دارای تعبیر‌های عمیق و نیز زیبایی‌های شعری است. در این فال، حافظ به مخاطبان خود توصیه‌هایی دارد که در زندگی روزمره می‌تواند به آن‌ها کمک کند.
مثلاً در دو بیت ابتدایی این فال، حافظ به مخاطب خود توصیه می‌کند که به سبک زندگی‌اش توجه کند و به دنبال کسب رونق و زیبایی در زندگی خود بگردد. او همچنین به مخاطب خود توجه به نقاط قوت و مثبت دیگران را پیشنهاد می‌دهد تا از ایجاد ارتباطات مثبت در جامعه حمایت کند.
در نهایت، تعبیر عرفانی و غزل حافظ از این فال نشان می‌دهد که حافظ به دنبال افزایش انسجام و توازن در زندگی افراد است تا بتوانند ارتباطات مثبت و پایدار در جوامع خود را ایجاد کنند. این فال‌ها نشان از حکمت و دانش خود حافظ دارند و می‌توانند به مخاطبان خود راهنمایی کنند.
همواره در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است. در ادامه فال حافظ مخصوص روز جمعه 14 اردیبهشت 1403 از نظر خوانندگان محترم می‌گذرد. تفال به حافظ 14 اردیبهشت ماه را بخوانید.
فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
کرشمه‌ای کن و بازار ساحری بشکن
به غمزه رونق و ناموس سامری بشکن
به باد ده سر و دستار عالمی یعنی
کلاه گوشه به آیین سروری بشکن
به زلف گوی که آیین دلبری بگذار
به غمزه گوی که قلب ستمگری بشکن
برون خرام و ببر گوی خوبی از همه کس
سزای حور بده رونق پری بشکن
به آهوان نظر شیر آفتاب بگیر
به ابروان دوتا قوس مشتری بشکن
چو عطرسای شود زلف سنبل از دم باد
تو قیمتش به سر زلف عنبری بشکن
چو عندلیب فصاحت فروشد‌ای حافظ
تو قدر او به سخن گفتن دری بشکن
شرح لغت: دستار: به فتح اول سربند و عمامه /زلف عنبری: گیسوی عنبر بوی.
تفسیر عرفانی:
ناز و کرشمه کن و به واسطه‌ی آن رنگ و رونق ساحری را نابود ساز و با جادوی نگاهت شهوت سامری را از میان ببر. مقصود او از این شعر این است که معشوق سراسر زیبایی ست، به گونه‌ای که تمام زیبایی‌های این جهان در برابر ذره‌ای از وجود او فانی است. از این روست که عاشق فقط شیفته‌ی درگاه او می‌گردد و طالب راهیابی به سمت اوست.
تعبیر غزل:
سعی کن به جای اینکه عیوب دیگران را ببینی و عیب‌های آنان را به خودشان بگوی، از آن‌ها چشم پوشی کنی و محسنات اخلاقی آنان را ببینی. این کار پسندیده‌تر است، چون اگر عیب‌های دیگران را در ملاعام به آنان بگویی، از تو رنجیده خاطر می‌گردند.
راضیه میرزاحیدری
