جستجوی روحانی در خانه خداوند؛ این همان است که در مراکش رقص می‌زند…
اغلب افراد ما در ایران، فال گرفتن از آثار ادبی و شعر حافظ را به عنوان یک سنت قدیمی و زیبا در نظر می‌گیرند. حافظ، یکی از بزرگترین شعرا و ادبای ایران است که زندگی و آثارش همچنان در قلب مردم زنده است. این شعرهای زیبا و دلنشین که در تکیه‌فال‌ها و مراسم خاصی به کار گرفته می‌شوند، انسان را به عمق‌های حسی و عاطفی دلبسته می‌کنند و باعث خلق و خوی زیبا در انسان می‌شوند.
هنگام خواندن این شعرها، انسان خود را در سرزمینی از عشق و زیبایی می‌بیند که باعث رویش و نوآوری در او می‌شود. هر بیت از شعرهای حافظ، پنداری جدید و آینده‌گرا را در انسان ایجاد می‌کند و او را با امید و انرژی مثبت پر می‌کند. این دسته از شعرها، بیشتر به خلق و خوی مثبت و ارتباط با خداوند و آفرینش مرتبط هستند و از این رو، مورد پسند و توجه مردم بوده و ادامه دارند.
فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
المنه لله که در میکده باز است
زان رو که مرا بر در او روی نیاز است
خم‌ها همه در جوش و خروشند ز مستی
وان می‌که در آن جاست حقیقت نه مجاز است
از وی همه مستی و غرور است و تکبر
وز ما همه بیچارگی و عجز و نیاز است
رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم
با دوست بگوییم که او محرم راز است
شرح شکن زلف خم اندر خم جانان
کوته نتوان کرد که این قصه دراز است
بار دل مجنون و خم طره لیلی
رخساره محمود و کف پای ایاز است
بردوخته‌ام دیده چو باز از همه عالم
تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است
در کعبه کوی تو هر آن کس که بیاید
از قبله ابروی تو در عین نماز است
ای مجلسیان سوز دل حافظ مسکین
از شمع بپرسید که در سوز و گداز است
شرح لغت: غرور: فریفتگی به حسن و دلیری در دلبری/ تکبر:گردن کشی.
تفسیر عرفانی:
۱- حتماً اوضاع بر وفق مراد شما خواهد شد و جای هیچ گونه نگرانی و اضطراب وجود ندارد. این دل مشغولی شما به علت وسواس و بی حوصلگی می‌باشد. پس توکل بر خدا کنید و سوره مبارکه السبا، آیه ۲۰ تا ۳۵ را با معنی و حضور قلب بخوانید که گشایش است.
۲- هیج کس از درد دل شما آگاه نیست و همه ریشخند می‌کنند.
۳- حضرت حافظ در بیت هفتم و آخر می‌فرماید:
زمانی که چشم به روی تو گشوده ام، مانند باز شکاری، از هر چه در جهان است، جز تو، چشم دوخته ام.
*ای یاران مجلس، از داغ دل حافظ ناتوان، تنها شمع اطلاع دارد که مانند وی می‌سوزد و می‌گذازد.
پس او نیز شما را خیلی دوست دارد و تردید شما ابدا موردی ندارد.
تعبیر غزل:
شکر خدای را به جا بیاور که در‌ها به رویت گشوده خواهد شد و رویاهات با حقیقت پیوند می‌خورد. شخصی وارد زندگیت می‌شود که می‌توانی او را محرم راز‌های ناگفته خود بدانی و به او اعتماد کنی. او چشم تو را بر روی همه جهان می‌بندد و دیدگانت را تنها به روی زیبایی‌ها می‌گشاید. پس بی آنکه غم و اندوه به وجود خود راه دهی خود را برای آمدن او آماده کن.
