شش ویژگی خاص که تک فرزند ها از بیگانگان متمایز می‌شوند
تک فرزنده‌ها همواره مورد تاکید قرار گرفته‌اند و این شاید به این دلیل باشد که از تجربیات خاص و برداشت‌های متفاوت برخوردارند که آنها را از بقیه جدا می‌کند. مثلاً در یکی از موارد نامبرده شد که تک فرزنده‌ها معمولاً موجودیت خود مقدر به توجه به خودشان شناخته شده و این باعث می‌شود که بتوانند به خودشان مراقبت کنند و استقلال بالایی داشته باشند.
به‌نظر می‌رسد که تک فرزنده‌ها اغلب مورد فشار و توجه والدین قرار می‌گیرند و این باعث می‌شود که انتظارات بالایی از آنها داشته شود. از جمله این انتظارات می‌توان به موفقیت، استقلال و خلاقیت اشاره کرد که به نوعی باعث تقویت خصلت‌های فردی آنها شده است. آنها همچنین از تنهایی لذت می‌برند و این باعث بهبود تفکر خلاقانه آنها می‌شود.
بنابراین، می‌توان گفت که تک فرزنده‌ها از تجربیات منحصر به فرد خود بهره‌مندند و با توجه به شرایطی که در خانواده‌های خود تجربه کرده‌اند، ویژگی‌هایی از جمله استقلال، اعتماد به نفس، پختگی عاطفی و خلاقیت را در دست آورده‌اند. این ویژگی‌ها می‌توانند زندگی شخصی و حرفه‌ای آنها را بهبود بخشند و آنها را به موفقیت و شادی بیشتر هدایت کنند.
روزیاتو نوشت: خوشبختانه خبرهای بدی درمورد تک فرزندها وجود ندارد. بلکه آن ها از ویژگی بخصوصی برخوردارند که آن ها را منحصر به فرد ساخته است.
تک فرزندها گاهی با برچسب های ناخوشایندی مواجه می شوند، چیزهایی مثل لوس بودن، خودخواه بودن یا تنها بودن.
اما جالب است بدانید که مهاتما گاندی نیز تک فرزند بود. و آیا به نظر شما او شخصی خودبین بود؟
از گذشته کلیشه هایی در خصوص فرزند چندم خانواده بودن و داشتن یا نداشتن خواهر و برادر وجود داشته است.
گرچه مدرک اندکی در اثبات برخی از آن ها وجود دارد، اما برخی از آن ها هم قابل اعتنا هستند.
خوشبختانه خبرهای بدی درمورد تک فرزندها وجود ندارد. بلکه آن ها از ویژگی بخصوصی برخوردارند که آن ها را منحصر به فرد ساخته است.
۱- مستقل اند و می دانند که چطور از خود مراقبت کنند
حتماً شنیده اید که می گویند تک فرزند بودن، شما را لوس می کند.
هر چه نباشد، در نبود هیچ خواهر و برادر دیگری که توجه والدین تان را به خود جلب کند، شما به مرکز توجه تبدیل می شوید.
اما این بدان معنا نیست که شما اینگونه بزرگ می شوید که همیشه منتظر باشید دیگران کارهایتان را انجام دهند.
حقیقت آن است که والدین ما شبانه روزی حی و حاضر نیستند. به علاوه، آن ها نگاه متفاوتی نسبت به زندگی در مقایسه با فرزند خود دارند.
به همین دلیل آن ها همیشه نمی توانند نیازهای ما را برآورده کنند. بنابراین در نبود خواهر و برادری که بتوان به آن ها تکیه کرد، همه چیز با خودتان است.
کودکانی که به گونه ای بزرگ شده اند که مجبور بودند خودشان را سرگرم کنند، به تنهایی بازی کنند و مشکلات شان را حل کنند، در آینده به فردی خودکفا و کاربلد تبدیل می شوند.
۲- در بیان افکار و عقاید خود رک هستند
تک فرزندها می توانند به رهبران بسیار خوبی تبدیل شوند.
وقتی خواهر و برادر دارید، ممکن است احساس کنید که افکار و احساسات زیاد سرکوب می شوند.
گرچه این امر می تواند درس ارزشمندی به ما در خصوص مدیریت روابط مان در آینده و نحوه ی رفتار با دیگران دهد، اما می تواند به اعتماد به نفس ما لطمه بزند و باعث شود و در بیان درونیات خود کمرویی بیشتری پیدا کنیم.
تک فرزندها اما همیشه در معرض آن انتقاد و عدم پذیرش شدیدی که فرزندان خواهر و برادر دار ممکن است تجربه کنند، نیستند.
این امر به آن ها راحتی و اعتماد به نفس بیشتری برای در میان گذاشتن افکار خود می دهد.
۳- بیشتر از سن شان می فهمند
مصاحبت با بزرگترها از سن اندک، پختگی به دنبال دارد.
درست است که دوستانی همسن و سال خودتان دارید، اما در فضای خانه در معرض پختگی زیادی قرار دارید که بسیاری از اوقات منتقل می شود.
ممکن است از سن کم مهارت های عاطفی بسیار پیچیده و پخته ای را یاد گرفته باشید، چیزهایی مثل همدلی، تفکر و آگاهی و مهارت های حساس بین فردی.
ترکیب همه ی این ها با یکدیگر شخصی همه فن حریف می سازد که دانایی ای فراتر از سن خود دارد.
۴- استانداردهای سختگیرانه ای دارند که آن ها را به افراد بسیار موفقی تبدیل می کند
تک فرزندها اغلب انتظارات بالایی از خود دارند، امری که از سنین کم آغاز می شود.
دلیلش این است که وقتی تک فرزند هستید، تمام توجه والدین تان به شما است. این امر گرچه مزیت هایی دارد، اما فشار زیادی هم ایجاد می کند.
آن ها توجه زیادی به عملکرد و موفقیت تان در زندگی دارند. آن ها بهترین ها را برای شما می خواهند و زمان بیشتری را تنها صرف شما می کنند تا از موفقیت شما مطمئن شوند.
تک فرزندها از سنین پایین یاد می گیرند که خود را به جلو سوق دهند و از دیگران بهتر باشند.
تعجبی ندارد که بسیاری از داستان های موفقیت تاریخ، درباره ی چهره های مشهوری مانند لئوناردو داوینچی، جیمز لنون، رابرت دنیرو و غیره، تک فرزند هستند.
۵- مشکلی با تنهایی ندارند
تعجبی ندارد، چون به آن عادت کرده اند.
بسیاری از افراد در تنهایی احساس راحتی نمی کنند. آن ها می گویند که حوصله شان سر می رود یا احساس تنهایی می کنند.
اما تک فرزندها از سن بسیار کم لذت خلوت کردن با خود را چشیده اند.
وقتی تک فرزند هستید هرگز مجبور نمی شوید اتاق تان را با کسی شریک شوید. شما خواهر و برادری ندارید که همیشه روی مصاحبت با او حساب کنید. شما مجبور هستید به نحوی با خود دوست شوید.
این امر در دوران بزرگسالی با مزایای زیادی همراه است.
خلوت کردن با خود به ما فرصت بیشتری برای تعمق در خود و کشف خود می بخشد. همچنین شما این فرصت را پیدا می کنید که به احساسات خود تعادل بخشید و آرام بگیرید.
۶- در تفکر خلاقانه بهترند
تک فرزند بودن خلاقیت را در شما به سطح بالاتری می رساند.
دانشمندان در پژوهشی به بررسی اسکن مغزی صدها دانشجو پرداختند که نیمی از آن ها تک فرزند بودند. آن ها همچنین شخصیت، خلاقیت و هوش این دانشجویان را مورد بررسی قرار دادند.
دانشمندان پی بردند که تک فرزندها در مقایسه با آن هایی که خواهر و برادر داشتند، در بحث خلاقیت، از عملکرد بهتری برخوردار بودند.
تصاویر اسکن مغزی نشان داد تک فرزندها در آن نواحی مغز که با انعطاف پذیری ذهنی و تخیل مرتبط هستند، ماده ی خاکستری بیشتری داشتند.
دانشمندان این امر را یکی دیگر از نتایج ارتباط زیاد تک فرزندها با والدین خود و ترکیب آن با انتظارات بالایی که از آن ها وجود دارد، حدس زده اند.
