روزی که مادر و دختر به همراه اسبشان در گور آشیانه پیدا کردند
تک فان، به عنوان یک سایت معتبر در حوزه اخبار علمی و باستانشناسی، اخبار و یافتههای جدیدی ارائه میدهد که نشان دهنده تأثیر روزافزون روشهای علمی مدرن بر نتایج باستانشناسی است. این سایت اخیراً درباره یافتههای جدیدی در اتریش که مربوط به دو انسان و یک اسب از دوران رومی است، گزارش داده است.
به گفته باستانشناسان، این گور حاوی بقایای یک مادر و دختر است که به طور همزمان در خاک فرو رفتهاند. تحقیقات جدید با استفاده از روشهای زیست-باستانشناسی و باستانشناسی ژنتیکی نشان داده که این گور به دوران قرنهای دوم تا سوم میلادی باز میگردد و از قدیمیترین گورهای رومی در اتریش است.
با بررسی بیشتر اشیاء طلایی و اثار دیگری که در گور کشف شدهاند، مشخص شده که این دو زن احتمالاً مادر و دختری با سن حدود 40 تا 60 و 20 تا 25سال بودند. همچنین، به دلیل ویژگیهای اسکلت فرد مسنتر، مشخص است که او ممکن است مرتب اسبسواری میکرده باشد.
به طور کلی، این تحقیق نشان میدهد چگونه استفاده از ترکیب روشهای مدرن و سنتی به افزایش دانش و اطلاعات در حوزه باستانشناسی کمک میکند.
تک فان-روشهای علمی مدرن هر روز بیشتر از قبل روی نتایج باستانشناسی قبلی اثر میگذارند و یافتههای غیرمنتظرهای درباره آنها افشا میکنند.
به گزارش تک فان، حدود 20سال قبل استخوانهای دو انسان به همراه یک اسب در گوری در اتریش پیدا شد که اکنون مشخص شده به یک مادر و دختر از دوران رومی تعلق دارند.
این نخستین گور مادر-دختر متعلق به دوران رومی است که در اتریش پیدا شده است.
این گور عجیب در سال 2004 در طی عملیات ساختمانی در شهر باستانی اویلیا در اتریش علیا پیدا شد. این گور حاوی بقایای دو انسان بود که همدیگر را در آغوش گرفته بودند و در کنار حداقل یک اسب دفن شده بودند. ویژگیهای عجیب گور باعث شد باستانشناسان در حدسهای اولیهشان قدمت آن را تا قرون وسطا تخمین بزنند.
تحقیقات کاملی که جدیدا انجام شده و در آن از روشهای زیست-باستانشناسی و باستانشناسی ژنتیکی، استفاده شده است، یافتههای شگفتآوری درباره این گور افشا کرده است. بر این اساس این گور 500سال قدیمیتر از تخمینهای اولیه است و به قرنهای دوم تا سوم میلادی باز میگردد و بنابراین به دوران رومی عتیق در اتریش تعلق دارد.
رابطه خانوادگی نامنتظره
سیلویا کرچنگاست، انسانشناس و دومینیک هگمن، باستانشناس، در این تحقیقات مشارکت داشتند.
هنگمن میگوید: «در دوران رومی دفن کردن انسان در کنار اسب رایج نبود. اما از آن شگفتانگیزتر آن است که این نخستین گور متعلق به دوران عتیق رومی در اتریش است که آنالیزهای ژنتیکی مشخص کرده متعلق به یک مادر و دختر است که همزمان با هم به خاک سپرده شدهاند.»
یافتههای استخوانی به همراه روشهایی نظیر بررسی دی.ان.ای باستانی جنسیت و ارتباط خانوادگی این دو فرد را مشخص کرده است. درنهایت تاریخگذاری رادیوکربن به محققان امکان داد تا به طور دقیق تاریخچه زمانی اسکلتهای انسانها و حیوان را طبقهبندی کنند.
تکنولوژیهای مدرن پیوندهای باستانی را مشخص کرد
بررسی دقیق اشیاء طلایی گور اطلاعات بیشتری درباره تاریخ این محوطه به دست داد. بررسیهای باستانشناسی اسب فهم باستانشناسان از کل بافت تدفین را گسترش داد.
«به طور خلاصه، تحقیقات ما نشان داد که این گور متعلق به دو زن است که با هم ارتباط زیستی دارند و احتمالا مادر و دختری در سنین بین 40 تا 60 و 20 تا 25سال بودهاند که به قرنهای دوم تا سوم میلادی تعلق داشتهاند. این گور حدودا 500سال از تخمینهای اولیه قدیمیتر است و به وضوح به دوران رومی باز میگردد.»
پیشینه دقیق گور دوقلو مشخص نیست اما نظریه دانشمندان آن است که هر دو احتمالا در یک زمان و بر اثر بیماری جانشان را از دست دادهاند و بر مبنای سنتهای اواخر عصر آهن به همراه اسبشان در کنار هم دفن شدهاند. فرد مسنتر روی اسکلت ویژگیهایی دارد که نشان میدهد مرتب اسبسواری میکرده است.
درنهایت این مطالعه از ظرفیت وسیع استفاده از روشهای مدرن در ترکیب با تحقیقات سنتی در مطالعات باستانشناسی خبر میدهد.
عاطفه رضوان نیا