مبارزه تنهایی: وارد شوید به دنیای گیم، اما در جنگی واقعی تبدیل شوید
Psycho Mantis یک کاراکتر در بازی Metal Gear Solid است که به واسطه قدرتهای ماورایی و تواناییهای روانیاش به یاد ماندگی رسیده است. او دارای یک زمینه تاریک و ناراحتکننده است و با توانایی خواندن ذهن دیگران، میتواند به راحتی آنها را کنترل کند. وی توانست با قدرتهای خارقالعادهاش، به بازیکنان حس لحظاتی از ترس و هیجان را القا کند. این فرد به ازای هر بازیکن، نظریات و قضاوتهای خودش را ابراز میکند و حتی میتواند بهترین بازیهای کمپانی Konami را تشخیص دهد.
در مبارزه با Psycho Mantis، بازیکن باید به روشهای مختلف و خلاقانهای از جمله جستجوی ترفندهای مختلف در بازی، پیدا کردن نقاط ضعف و استفاده از نکات استراتژیک برای شکست او استفاده کند. به عنوان یکی از بهترین لحظههای بازی Metal Gear Solid شناخته میشود و نشان از ابتکار، خلاقیت و ابتکار بالای هیدوکوجیما و تیم تولید بازی دارد.
باسفایت Psycho Mantis نشاندهنده است که چهقدر یک بازی میتواند به یاد ماندنی و جذاب باشد و چگونه طراحی منحصر به فرد و خلاقانه میتواند تجربه بازی را به یک سطح دیگر برساند. این باسفایت نشان از توانایی هیدوکوجیما در جذب و جلب توجه بازیکنان دارد و باعث میشود تا هیجان، ترس و انگیزه را در آنها برانگیزد.
تک فان–بزارین همین اول بهتون بگم که هیچکس نمیتونه مثل هیدئو کوجیما باسفایت طراحی کنه. ببینین هممون در جریان هستیم که کوجیما تنهایی بازیهاشو نمیسازه و یک تیم خبره و ماهر پشتش هستن تا بتونن ایده هاشو عملی کنن، ولی خب این ایده مهمه که تونسته تمام این افراد رو وادار کنه که چیزی رو بسازن که تا سالها بعد مثلشو ندیدیم. مهارتی که کوجیما هم در اولین بازی سهبعدی خودش یعنی Metal Gear Solid اول تونست به همه ثابت کنه.
به گزارش تک فان، نمیشه از باسفایتهایی که تو بازی اول ساخته خیلی راحت بگیم که کدومشون بهترینه. اسنایپر ولف، گری فاکس، ریوالور آسلات، والکن ریون، همشون ویژگی هایی داشتن که خیلی راحت نمیشه با همدیگه مقایسشون کرد ولی خب بعد از بیشتر از بیست سال فقط Psycho Mantis تونسته همچنان گیمرهارو غافلگیر کنه.
Psycho Mantis شخصیتی هستش که اگر به زندگیش نگاهی بندازیم میفهمیم که بندهخدا بچگی سختی رو هم داشته. مادرش موقع تولدش فوت میکنه و به همین خاطر هم باباش ازش متنفره تا جایی که باباش میخواسته وقتی بچه بوده با دستای خودش بکشش. مانتیس هم وقتی که فهمید که چه قدرتهای ماورایی داره قبل از اینکه باباش اقدامی کنه ذهنشو میخونه و با یک ضدحمله بهجا باباشو میکشه، همراه با بابایی که خودش کشتش اون روستای دورافتادهای در روسیه که درش بزرگ شده هم با باقی مونده خاطراتش بچگیش میسوزونه. کلا سری Metal Gear Solid جوری هستش که اکثر باس هایی که در بازی هستن، یک پیشزمینه تاریک دارن که همون باعث شده بتونن قدرتهای ماورایی رو در اختیاز داشته باشن. Psycho Mantis در بازی بیشتر صرفا جهت علاقهای که به کشتن داشت تصمیم گرفت به لیکویید اسنیک کمک کنه و هیچ سودی رو در به نتیجه رسیدن نقشه لیکویید نمیدید.
با این حال، این زمان نیست که تونست این باسفایت رو اینقد به یاد موندنی کنه بلکه طریقه نبردی هستش که باهاش در بازی دارین. قبل از شروع نبرد، مانتیس نمایشی از قابلیتهای روانی خودش رو نشون سالید اسنیک میده. به طوریکه حتی با طعنه به سبک بازیتون هم تیکه میندازه و این بسته به تعداد نگهبانایی که کشتین یا دفعاتی که دیدنتون بستگی داره. من 8 ساله با اینکه زبانم خوب نبود ولی بازم متوجه میشدم که چه اتفاقی میوفته و همین مو رو به تنم سیخ میکرد. تازه کاش فقط در همین حد بود چون مانتیس شروع به خوندن سیوهایی که روی مموری پلیاستیشنتون دارین میکنه و با توجه به بازیهایی که رفتین نظرشو در موردتون میگه.
اگر فایلهای سیو بازیهای Azure Dreams، Suikoden، Castlevania: Symphony of the Night یا Vandal Hearts (تمام بازیهای Konami) رو داشته باشین، مانتیس در مورد تکتکشون اظهار نظر میکنه و قضاوتتون میکنه. در ریمیک GameCube این بازی که در سال 2004 به اسم The Twin Snakes منتشر شد، مانتیس سیوهای The Legend of Zelda: The Wind Waker، Super Mario Sunshine، Eternal Darkness: Sanity’s Requiem و Super Smash Bros. Melee رو هم میتونه تشخیص بده و نظرشو بگه.
خلاصه که این هیدوکوجیمای داستان ما کلا هر جا که بتونه به دیوار چهارم یک دستی میرسونه و سعی میکنه اصطلاحا خرابش کنه، و این باسفایت یکی از خلاقانهترین دفعاتی هستش که دست به این کار زده. برای حسن ختام این جادوی سیاه، Psycho Mantis از شما میخواد که دستتون رو روی زمین بزارین و نگاهش کنین. بعدش هم اون سعی میکنه با قدرت ذهنی که داره اونو تکون بده و میده و اینجاست که بعد از کلی کریخوندن مبارزه حماسی اسنیک و مانتیس شروع میشه. ولی خب به نظر مانتیس قرار نیست دست از استفادهی جادوی سیاهش برداره. در بازههای تصادفی، صفحه یهویی سیاه میشه و کلمه HIDEO به جای VIDEO در گوشه بالا و سمت راست ظاهر میشه. چیزی که اگه یادتون باشه توی اون تلویزیونهای شکمدار قدیمی خیلی رایج بود. کوجیما گفتش که این تلاشی بود تا به مخاطب این حس رو القا کنم که مانتیس حتی میتونه خارج از بازی و داخل زندگیتون بیاد.
حالا باز در حین مبارزه هم قرار نیست اینقد راحت شکستش بدین. اگه یادتون باشه اون میتونه ذهنتون رو بخونه پس هرکاری که کنین بلافاصله جوابتونو میده. اکه اینجا باید سیم دستتون رو از پورت پلیر 1 بکشین و به دومی بزنین. میشه گفت به عنوان آخرین حقش، اینجاست که نمیتونه ذهنتونو بخونه و میتونین دوباره به مبارزه برگردین و شکستش بدین. این باسفایت به عنوان یکی از بهترین “لحظههای کوجیما” در مجموعه شناخته میشه و همش رو مدیون لجبازی و یکدنده بازی خود کوجیما هستیم که تونست در روند ساخت این بازی حرفش رو به کرسی بشونه و بقیه رو متقاعد کنه که بله انجام این همه کار میتونه گیمر رو درگیر خودش کنه و براش خاطره ساز باشه.
باسفایت Psycho Mantis تنها چیزی هستش که من بعد از 16 سال همچنان از Metal Gear Solid یادمه و دوسش دارم. این یک نمونه از اینه که چقدر سطح خیال، ابتکار و طراحی خلاقانه کوجیما و تیمش بالا بوده و تونستن دست به انجام همچین کاری بزنن. درسته که حالا بعدا هم در MGS 3 یک باسفایتی رو داشتیم که میتونستیم با دستکاری کردن ساعت کنسول شکستش بدیم ولی خب هیچ وقت نمیتونه اون تاثیری که مانتیس روی طرفدارای این سری داشت رو داشته باشه.