تک فان -مجله خبری و سرگرمی‌

آیا حافظ امروز میلادی شما را آسوده خواهد کرد؟ فال حافظ چهارشنبه 19 اردیبهشت 1403

فال حافظ یکی از آیینه‌های باوری و فرهنگی مردم ایران است که همواره جای خود را حفظ کرده است. در گذر زمان، بسیاری از ادبیات و ادیبانی که بر ارزش‌های الهی تأکید داشته‌اند، به فراموشی سپرده شده اما تفال حافظ همچنان در فرهنگ عامه وجود دارد. آگاهی از معانی و تفاسیر شعرهای حافظ نیاز به دانش عرفانی و ادبی دارد تا بخوانیم که او از زبان و خرد و‌درک خداوند برای بیان بزرگی و نهایت معشوق و عشق استفاده می‌کند. اینگونه در تفال حافظ برای روز 19 اردیبهشت 1403، خواننده‌ها با معانی خاصی از شعرهای او روبرو می‌شوند که ارزش زیادی در برداشت‌های عرفانی و زندگی روزمره دارند. از طرفی، شعرهای حافظ به ما یادآوری می‌کنند که با دوستی و صمیمیت کمک و همکاری کردن، می‌توانیم به موفقیت‌های بزرگتری دست پیدا کنیم و با بهره‌گیری از لطف و عنایت دوست، غم و اندوه را به سعادت و خوشبختی تبدیل کنیم.

همیشه در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است. در ادامه فال حافظ مخصوص روز 19 اردیبهشت ماه 1403 از نظر خوانندگان محترم می‌گذرد.

فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.‌

ای خون بهای نافه چین خاک راه تو

خورشید سایه پرور طرف کلاه تو

نرگس کرشمه می‌برد از حد برون خرام‌

ای من فدای شیوه چشم سیاه تو

خونم بخور که هیچ ملک با چنان جمال

از دل نیایدش که نویسد گناه تو

آرام و خواب خلق جهان را سبب تویی

زان شد کنار دیده و دل تکیه گاه تو

با هر ستاره‌ای سر و کار است هر شبم

از حسرت فروغ رخ همچو ماه تو

یاران همنشین همه از هم جدا شدند

ماییم و آستانه دولت پناه تو

حافظ طمع مبر ز عنایت که عاقبت

آتش زند به خرمن غم دود آه تو

شرح لغت: خون بها: بهای خون یا دیه/طرف کلاه تو: به فتح اول و سکون دوم، گوشه تاج تو/ملک: به فتح اول و دوم فرشته

تفسیر عرفانی:‌

ای که خون بهای نافه چین برابر است با خاک درگاهت و خورشید در سایه تاجت پرورده شده است. مقصود او از این شعر این است که وارستگان درگاه دوست پیوسته در حسرت دیدار دیدار معشوق به سر می‌برند، اما هرگز از عنایت الهی ناامید نمی‌شوند، چرا که سرانجام با لطف بی دریغ او می‌توانند غم عشق دوست را به آتش بکشند و به آستانه سعادت و اقبال او راه یابند.

تعبیر غزل:

افراد مخلصی را که در زیر دست قرار گرفته اند، باید حرمت نگه داری و با آنان به نیکی رفتار کنی. با این کار نه تنها ارزشت کم نمی‌شود، که دو چندان نیز خواهد شد.

راضیه میرزاحیدری

برچسب ها

مطالب مشابه را ببینید!