آیا رمزارزها به تدریج پول را از صحنه خارج میکنند؟
رمزارز یک موضوعی است که تا چند سال پیش تنها مورد توجه علاقهمندان و متخصصان بوده است، اما امروزه بهطور گستردهتری مورد توجه افراد عادی نیز قرار گرفته است. مطالعات اقتصادی نیز بهطور فزایندهای به موضوع رمزارزها توجه دارند. هارالد اولیگ، استاد اقتصاد دانشگاه شیکاگو، در یک مقاله تازه اخیر به موضوع قیمتگذاری رمزارزهای خصوصی مانند بیتکوین پرداخته است. اولیگ بر این باور است که رمزارزهای بانک مرکزی باید برای دستیابی به سه هدف اساسی تلاش کنند: ثبات قیمتها، بهینهترین اشتراکگذاری ریسک و اعتماد پولی. با وجود اینکه بانک مرکزی ممکن است رمزارز یا اسکناس را منتشر کند، اما تنها قادر است دو هدف از این سه هدف را تحقق بخشد. بنابراین، انتخاب دو هدف مناسب بر عهده ناشر پولی است و باید با دقت و توجه به شرایط فعلی صورت گیرد.
در حالی که تا چند سال قبل رمزارز مفهومی در حاشیه و مختص به علاقهمندان به آن بود، امروز کمتر کسی را میتوان یافت که نام بیتکوین را نشنیده باشد. همین گسترش موجب شده تا اقتصاددانان نیز مطالعاتشان را به سوی این پدیده نوظهور معطوف کنند.
به گزارش دنیای اقتصاد، هارالد اولیگ، استاد اقتصاد دانشگاه شیکاگو، در تازهترین مقاله خود، به مساله قیمتگذاری رمزارزهای خصوصی مانند بیتکوین پرداخته است.
به گفته اولیگ رمزارزهای بانک مرکزی باید میان سه هدف دست به انتخاب بزنند.
نخستین هدف، هدف سنتی ثبات قیمتهاست؛ به این معنا که قیمت این رمزارز بدون توجه به شرایط تا دوره بعدی ثابت بماند.
دومین هدفی که رمزارز بانک مرکزی باید دنبال کند، بهینهترین اشتراکگذاری ریسک است.
سومین مورد نیز اعتماد پولی است؛ یعنی از چاپ پول بیحد و حصر و بیثباتی پولی به دور باشد.
فارغ از اینکه بانک مرکزی ناشر اسکناس باشد یا رمزارز، این قضیه درباره آن صدق میکند که تنها قادر خواهد بود تا به دو هدف از سه هدف بالا دست پیدا کند.
به این ترتیب، انتخاب دو هدف از سه هدف فوق به تصمیم ناشر پولی بستگی خواهد داشت.