فقر، عامل اصلی دزدیدن شادی از دل جامعه!
مصطفی اقلیما در گفت‌وگو با «تجارت‌نیوز»:
مصطفی اقلیما می‌گوید: شادی عنصر مهمی برای پیشرفت جامعه است که متاسفانه مسئولان به آن توجه کافی نداشته‌اند. فراهم آوردن شرایط برای نشاط اجتماعی علاوه بر ایجاد شرایط تفریحی مناسب نیازمند رفاه اجتماعی است.
به گزارش تجارت‌نیوز، وجود مشکلات اقتصادی و اجتماعی باعث شده نشاط در جامعه ما هر روز کمرنگ‌تر از روز قبل شود. این در حالی است که به باور بسیاری از کارشناسان نشاط و شادی می‌تواند عامل اصلی پیشرفت و پویایی در جامعه باشد.
به باور بسیاری، جامعه غمگین و خموده امکان رشد پیدا نمی‌کند و همین مساله باعث بروز مشکلات بسیاری در جامعه می‌شود. از جمله افزایش میزان خشم، پایین آمدن تحمل اجتماعی، بالا رفتن آمار بزه‌های اجتماعی و سست شدن پیوندهای خانوادگی. تمامی این مسائل می‌تواند دلیل کمبود شادی در جامعه باشد. اما مساله مهم این است که وقتی مردم از رفاه اجتماعی مناسب برخوردار نباشند قطعاً یکی از زمینه‌های وسیع شاد بودن از آنها گرفته می‌شود.
فقر علت اصلی نبود شادی در جامعه است
مصطفی اقلیما، پدر علم روانکاوی ایران، دراین‌باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: «شادی عنصر مهمی برای پیشرفت جامعه است که متاسفانه مسئولان به آن توجه کافی نداشته‌اند. فراهم آوردن شرایط برای نشاط اجتماعی علاوه بر ایجاد شرایط تفریحی مناسب نیازمند رفاه اجتماعی است.»
او می‌افزاید: «متاسفانه در حال حاضر فقر و مشکلات معیشتی و اقتصادی در صدر دلایل شاد نبودن افراد جامعه قرار دارد. تا زمانی که افراد از رفاهی نسبی برخوردار نباشند و ذهن‌شان درگیر معیشت و تامین هزینه‌های زندگی باشد هیچ دلیلی برای شاد بودن نمی‌بینند و این مساله باعث می‌شود پویایی جامعه به کندترین وضعیت ممکن برسد.»
اقلیما ادامه می‌دهد: «شما خانواده‌ای را در نظر بگیرید که پدر و مادر تمام طول روز درگیر تامین هزینه‌های معیشتی هستند. فرزندان به همین دلیل ساعت‌های طولانی یا در مدرسه هستند یا در خانه تنها به سر می‌برند و شاید هم به پدربزرگ و مادربزرگ سپرده شوند. قطعاً پدر و مادر بعد از ساعت‌های طولانی کار کردن توان و حوصله وقت گذاشتن برای فرزندان‌شان ندارند. شاید تفریح این بچه‌ها به آخر هفته محدود شود که البته در بسیاری از خانواده‌ها آخر هفته هم به انجام کارهای عقب‌افتاده اختصاص پیدا می‌کند. حال سوال اینجاست فرصت شادی برای این بچه‌ها چه زمانی فراهم می‌شود؟»
امنیت اجتماعی نشاط اجتماعی به همراه می‌آورد
پدر علم روانکاوی ایران در بخش دیگری از صحبت‌هایش به مساله امنیت اجتماعی اشاره می‌کند: «عامل بعدی که باعث نشاط اجتماعی می‌شود امنیت اجتماعی است. امنیت اجتماعی شامل امنیت فردی، شغلی، خانوادگی و… می‌شود. چگونه می‌توان انتظار داشت بدون وجود امنیت شغلی نشاط اجتماعی وجود داشته باشد؟ امنیت همان احساس آرامشی است که افراد در سایه اجرای قوانین جاری در جامعه احساس می‌کنند. قوانینی که هر یک با چارچوب‌های خاص خود می‌کوشند از تضییع حقوق افراد جامعه جلوگیری شود. تغییر قوانین به صورت دائمی، یک‌سونگری به آنها، نادیده گرفتن و اجرای ناقص آنها می‌تواند امنیت روانی حاکم بر جامعه را به خطر اندازد. در سایه نبود امنیت روانی و اجتماعی، نمی‌توان از نشاط اجتماعی صحبت کرد.»
اقلیما توضیح می‌دهد: «بسیاری از موفقیت‌های مورد انتظار جامعه در گرو نشاط اجتماعی است. وقتی جوانان از رفاه نسبی برخوردار باشند و درگیر مساله معیشت نباشند قطعاً می‌توانند به‌راحتی ازدواج کنند. اگر امنیت شغلی داشته باشند و به آینده امیدوار باشند قطعاً به فرزندآوری فکر خواهند کرد و در این شرایط دیگر جامعه با مشکلی به نام پیری جمعیت مواجه نخواهد بود.»
او می‌گوید: «قطعاً شایسته‌سالاری یکی از مهم‌ترین راهکارهای بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی است. مساله اینجاست که افراد در جایگاه درست خود قرار بگیرند و از توانایی‌هایشان در پیشبرد اهداف جامعه استفاده کنند. در واقع نشاط اجتماعی به خودی خود ایجاد نمی‌شود باید شرایط آن فراهم باشد و برقراری این شرایط تنها از دست افراد توانمندی برمی‌آید که در جایگاه درست مدیریتی قرار دارند.»
خیلی از مشکلات را می‌شود با ایجاد شادی و نشاط حل کرد
مصطفی اقلیما در پایان با تاکید بر اینکه جای خالی شادی در جامعه را باید در برنامه‌های مسئولان جست‌وجو کرد می‌گوید: «ما در تقویم‌مان تاریخ‌های مناسبتی بسیاری داریم که می‌تواند فرصت ایجاد نشاط در جامعه باشد اما به‌درستی از این فرصت‌ها استفاده نمی‌کنیم. خیلی تلخ است اما انگار واقعاً برخی دوست ندارند مردم شاد باشند در حالی که خیلی از مشکلات را می‌شود با ایجاد شادی و نشاط حل کرد. نمی‌گوییم این شادی می‌تواند مستقیماً بیکاری و تورم را کنترل کند اما همین که مردم برای ساعاتی به گرفتاری‌هایشان فکر نکنند و خوشحال باشند، زمینه‌ای می‌شود که حس همدلی و همبستگی بیشتری داشته باشند و با این روحیه آمادگی پیدا کنند تا با کمک به دولت و مسئولان اجرایی، در حل مشکلات مشارکت کنند.»
