جستجوی مکان پس‌زمینه نقاشی مونالیزا
به گفته یکی از متخصصان عصر رنسانس، نقاشی معروف “مونالیزا” توسط لئوناردو داوینچی در منطقه لکو ایتالیا کشیده شده است. پس از ۵۰۰ سال، معمای این اثر هنری همچنان بررسی می‌شود. طبق اظهارات آن پیزوروسو، مکان پلی که در نقاشی به تصویر کشیده شده، در واقع پل آزون ویسکونتی در لکو است. او با استناد به دانش زمین‌شناسی، این حقیقت را تایید می‌کند. این مطالعات جدید نشان می‌دهد که مکان و الهام‌بخش داوینچی برای این نقاشی به‌طور دقیق کشف شده است. از سوی دیگر، هویت زنی که در نقاشی به تصویر کشیده شده است هنوز معلوم نیست و بسیاری از نظریه‌ها مبنی بر هویت او وجود دارد. از جمله رمزهای هنوز بررسی نشده می‌توان به لبخند مخصوص بانوی در تابلو اشاره کرد که هنوز دانشمندان قادر به رمزگشایی از این معما نشده‌اند.
خبرآنلاین نوشت: یکی از متخصصان عصر رنسانس در رمزگشایی تابلوی معروف مونالیزا به این نتیجه رسیده که داوینچی این نقاشی حیرت‌انگیز را در منطقه لکو ایتالیا کشیده است.
پانصد سال پس از آنکه لئوناردو داوینچی، تابلوی معروف “مونالیزا” را نقاشی کرد، رمزگشایی‌ها درباره این اثر جادویی همچنان ادامه دارد.
حالا یک محقق، به این جمع‌بندی رسیده که رمز و راز پس‌زمینه این نقاشی که از آن به‌عنوان یکی از مشهورترین آثار هنری جهان یاد می‌شود را کشف کرده است.
سال‌ها و دهه‌هاست که مورخان هنری درباره مکانی که الهام‌بخش داوینچی برای پس‌زمینه این نقاشی بوده بحث و گمانه‌زنی می‌کنند. حالا آن پیزوروسو، زمین‌شناس ایتالیایی و متخصص رنسانس، به این جمع‌بندی رسیده که مکانی که در ذهن این نقاش سرشناس بوده را یافته و معتقد است که بک‌گراند این نقاشی عجیب با الهام گیری از لکو در شمال ایتالیا به تصویر کشیده شده است.
لکو، مکان الهام‌بخش نقاشی داوینچی
پیزوروسو با اشاره به شهر کوچکی در سواحل دریاچه کومو گفته: «وقتی به لکو رفتم، متوجه شدم که او مونالیزا را اینجا نقاشی کرده است.» طبق گفته او، پلی که در این نقاشی به تصویر کشیده شده، دقیقاً شبیه به پل آزون ویسکونتی این منطقه است که در قرن چهاردهم ساخته‌شده بود؛ هرچند که پیش‌از این، کارشناسان پل به تصویر کشیده شده را به سازه‌های مشابهی در شهرهای دیگر ایتالیا مانند آرتزو و بابیو مرتبط کرده بودند.
لازم به ذکر است که پیزوروسو اولین کسی نیست که مدعی است که این معما را حل کرده است؛ اما او برای اثبات ادعایش به سراغ دانشش در علم زمین‌شناسی رفته و گفته: «این پل برای من سوژه و نکته مهم نقاشی نبود. اما باید این را در نظر داشت که در فرضیه‌های دیگر ارائه‌شده، نکات مطرح‌شده درباره زمین‌شناسی نادرست بود.» او یادآور شده که سازندهای سنگی در لکو از جنس سنگ‌آهک هستند و این دقیقاً با آنچه در نقاشی مونالیزا مشاهده می‌شود، تطبیق دارد.
او با قرار گرفتن در موقعیتی که به نظرش داوینچی آنجا را در پس‌زمینه نقاشی‌اش کشیده، گفت: «وقتی به تابلوی مونالیزا نگاه می‌کنید، این بخش از رودخانه آدا را می‌بینید و دریاچه دیگری در پشت آن دیده می‌شود که در زیر کوه‌های دندان‌اره‌ای مشخص هستند.»
از سوی دیگر مایکل دیلی، مدیر اجرایی ArtWatch UK(یک سازمان غیرانتفاعی که بر حفاظت از آثار هنری نظارت می‌کند) در این رابطه گفت: «تحقیقات پیزوروسو درباره مونالیزا و داوینچی حکایت از آن دارد که این دانشمند تا چه حد توانسته با این هنرمند ارتباط گرفته و ذهنیت او را بشناسد. هیچ مورخ هنری دیگری به‌اندازه پیزوروسو صلاحیت درک علمی این اثر را ندارد و مطالعات دیگر در این زمینه در حال حاضر چندان قابل‌قبول نیستند.»
از هویت ناشناخته تا لبخند مرموز
یکی دیگر از رازهای مونالیزا که هنوز فاش نشده، هویت زنی است که چهره‌اش به تصویر کشیده شده است.
عده‌ای بر این باورند که او لیزا گراردینی، همسر یک تاجر فلورانسی است و برخی تئوری‌ها حکایت از آن دارد که این نقاشی درواقع خودنگاره‌ای از لئوناردو است. عده‌ای دیگر هم زن داخل قاب را تصویری از شاگرد دیرینه لئوناردو و معشوقه احتمالی‌اش، جیان جاکومو کاپروتی می‌دانند که با نام مستعار سالای شناخته می‌شد.
یکی از محققان اخیراً اعلام کرده بود که با بهره‌گیری از فناوری مادون‌قرمز، لایه‌های پیش‌نویس قبلی پنهان‌شده در زیر نقاشی اصلی را بررسی کرده و با مقایسه آن با چندین نقاشی دیگر، بر این باور است که چهره به تصویر کشیده شده در تابلوی مونالیزا، سالای است که بینی، پیشانی و لبخندش دقیقاً شبیه سالای به نظر می‌رسد.
دیگر راز پربحث این تابلو نیز لبخند مرموز بانوی درون قاب است و هنوز دانشمندان نتوانسته‌اند رمزگشایی کنند که این یک لبخند است؛ یا پوزخند و یا یک حس خنثی
راضیه میرزاحیدری
