3 راز مخفی در فیلم «منطقه دلخواه» که درباره نازی‌ها حیرت‌انگیز هستند
فیلم «منطقه دلخواه» یکی از فیلم‌هایی است که درباره دوران نازی‌ها و هیتلر ساخته شده و جوایز متعددی را از جمله جایزه بهترین فیلم بین‌المللی در اسکار و نامزدی به سه جایزه در گلدن گلب دریافت کرده است. اما برخلاف جوایز و تحسین‌ها، این فیلم به دلیل قاب‌های طولانی و لحظات بدون تنش، ممکن است برای برخی بی‌جذاب به نظر بیاید.
تک فان در این مطلب سه راز نهفته در فیلم «منطقه دلخواه» را بررسی می‌کند. ابتدا اشاره شده است که صدای پس‌زمینه در فیلم، که شامل صدای ناله‌ها و فریادهای یهودیان است، توجه ما را جلب می‌کند. تصویر پس‌زمینه از طبیعت آرامش و حقیقت را مخرب می‌کند و حس کنجکاوی ما را برای دانستن بیشتر از اتفاقات در خارج از این خانه امن، تقویت می‌کند.
بنابراین، تماشای فیلم «منطقه دلخواه» با مطالعه این رازهای نهفته و شناخت بیشتر از مضمون و مفهوم آن، تجربه دیدن این فیلم را برای مخاطبان جذابتر و پویاتر خواهد کرد.
تک فان- مثل بسیاری از فیلم‌ها درباره نازی‌ها و دوران هیتلر، فیلم «منطقه دلخواه» The Zone of Interest نیز جوایز بسیار زیادی دریافت کرده. مثلا در اسکار جایزه بهترین فیلم بین‌المللی و بهترین صداگذاری را دریافت کرد و در گولدن گلوب نامزد سه جایزه شد. با این وجود، وقتی فیلم را می‌بینیم با قاب‌های طولانی و لحظات بدون تنشی روبه‌رو می‌شویم که ممکن است از جذابیت فیلم برای ما بکاهد چراکه ما رازهای نهفته در این فیلم را نمی‌دانیم. تک فان در این مطلب 3 راز نهفته در فیلم «منطقه دلخواه» را درباره نازی‌ها و جهان این فیلم بررسی می‌کند تا دلایل محکمی برای دیدنش داشته باشید.
راز اول؛ صدای پس زمینه در فیلم «منطقه دلخواه»
به گزارش تک فان، سرتاسر فیلم «منطقه دلخواه» The Zone of Interest در پس زمینه صدای اصلی، که صدای شخصیت‌هایی است که می‌بینیم، صدایی وجود دارد که اول به آن توجه نمی‌کنیم، اما رفته رفته این صدا پررنگ و پررنگ‌تر می‌شود و توجه ما را به خود جلب می‌کند. موضوع این است که خانه خانواده یک افسر نازی دقیقا مجاور اردوگاه آشویتس است. ما به خارج از منطقه دلخواه این خانواده، یعنی آشویتس نمی‌رویم، اما صدای ناله‌ها، فریادها، دعواها و بیچارگی یهودیان را می‌شنویم. این در حالی است که انگار همه افراد حاضر در این منطقه دلخواه، به صداها عادت کرده‌اند و به آن واکنشی نشان نمی‌دهند.
راز دوم؛ تصویر پس زمینه در فیلم «منطقه دلخواه»
پنجره‌ای که رو به طبیعت باز می‌شود، رودخانه و آسمان دروغ نمی‌گویند. در فیلم «منطقه دلخواه» طبیعت در نظر دارد که آرامش، خونسردی، روزمرگی و احساس حقانیت را از خانواده هوس را بر هم بزند. اگرچه آن‌ها به راحتی برای خود پیک نیک می‌روند، به آسمان آبی بالا سرشان دل بسته‌اند و در خانه‌شان احساس امنیت دارند، اما دود و آتش از پنجره به داخل خانه وارد می‌شود، آتشی که در آن انسان‌هایی به شکل زنده زنده می‌سوزند اما ما هرگز آن‌ها را نمی‌بینیم. آن‌هایی که در این خانه از همه چیز راضی هستند و روزمرگی را تجربه می‌کنند در تقابل با افراد دیگر قرار می‌گیرند. به‌عنوان مثال مادرِ خانم هوس حتی یک شب هم نمی‌تواند در این خانه تسخیر شده زندگی کند. یا خدمتکار که برای در امان ماندن از صداها تا خرخره الکل می‌خورد. از طرفی خاکستر مردگان روی گل‌های مورد علاقه خانم هوس می‌نشیند و طراوت و تازگی آن‌ها را از بین می‌برد. این یک هشدار است؛ هیچ چیز به آن زیبایی که شما می‌بینید نیست.
راز سوم؛ حس کنجکاوی برای دانستن در فیلم «منطقه دلخواه»
یکی از اساسی‌ترین رازهایی که در فیلم «منطقه دلخواه» The Zone of Interest نهفته است بالا بردن حس کنجکاوی مخاطب برای آن است که ببینیم چه اتفاقی درحال رخ دادن است. وقتی عده‌ای از دانشمندان دور هم جمع می‌شوند تا از شرارتی بزرگ حرف بزنند، تا کوره آدم سوزی را گسترده‌تر کنند و بیشتر مهر تایید بر از بین رفتن انسانیت بزنند، ما کاملا در یک فضا و در یک ترکیب‌بندی خلوت هستیم. توجه ما کاملا به گفته‌ها و آن نقشه شوم جمع می‌شود و شرارت این افراد در مقابل نور قرار می‌گیرد. حالا ما بیشتر می‌خواهیم بدانیم که خارج از این خانه امن، چه اتفاقی در حال رخ دادن است. اما، جاناتان گلیزر (کارگردان فیلم) خواسته ما را برآورده نمی‌کند. تا جایی که آقای هوس می‌گوید:«فقط دارم به این فکر می‌کنم چطوری همشون رو یه جا با گاز خفه کنم!»
طناز السادات حسینی فر
