آیا راز بطری 1650 سالهای که شراب افسانهای در خود محفوظ کرده، پیدا خواهد شد؟
موزه تاریخ پالاتینات در آلمان میزبان یک بطری افسانهای 1650 ساله است که در آن مایع سفیدرنگ مهروموم شده است. این بطری به نام “بطری اسپیر” شهری را نامگذاری کرده است که در آن پیدا شده است. با گذشت زمان، بعضی از کارشناسان تردید دارند که محتوای این بطری پس از این همه سال هنوز سالم باشد.
بطری اسپیر در یک محوطه باستانی با قدمتی بین 325 تا 350 میلادی کشف شده است. حتی پس از تحلیل توسط یک شیمیدان در جنگ جهانی اول، هنوز هم بطری افسانهای باز نشده است. مقداری روغن زیتون و مهرومومی درون بطری باعث میشود که مایع سفیدرنگ از 1650 سال پیش تاکنون باقی بماند.
اما برخی از محققان معتقدند که باز کردن این بطری ممکن است خطرناک باشد و بهتر است به این موضوع با دقت بیشتری پرداخته شود. بنابراین، هنوز هیچ تیمی جرأت باز کردن بطری اسپیر را نداشتهاند. امیدواریم که در آینده تصمیمهای درستی در این زمینه اتخاذ شود و محتوای این بطری افسانهای با دقت بیشتری مورد مطالعه قرار گیرد.
تک فان-تاریخ نگاران معاصر سالهاست درباره باز کردن یا نکردن در یک بطری حاوی نوشیدنی الکلی که به گمان قدیمیترین بطری شراب در جهان است، با هم بحث میکنند.
به گزارش تک فان، موزه تاریخ پالاتینات در آلمان میزبان یک بطری افسانهای 1650ساله حاوی مایعی سفیدرنگ است که در آن مهروموم شده است.
این شیء تاریخی «بطری اسپیر» شناخته میشود که برگرفته از نام شهری است که بطری در آن پیدا شده است. با اینکه نوشیدنی الکلی با افزایش سن خواهان بیشتری پیدا میکند، بسیاری از کارشناسان تردید دارند محتوی این بطری قدیمی بعد از این همه سال سالم باشد. این مایع که از نظر بسیاری از کارشناسان قدیمیترین شراب جهان است در یک محوطه باستانی با قدمتی بین 325 تا 350میلادی کشف شده است.
ناتالی کلیمچاک، باستانشناس، میگوید: «یک اشرافزاده رومی به همراه یک بطری شراب محلی که در حوالی 350میلادی تولید شده بوده است، دفن شده بود. وقتی محل دفن او در نزدیکی شهر اسپیر در آلمان پیدا شد، محققان از اینکه میدیدند مایع درون بطری بعد از این همه سال هنوز باقی مانده، حیرتزده شدند.»
با اینکه این مایع در جنگ جهانی اول توسط یک شیمیدان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، اما هرگز باز نشد. مقداری روغن زیتون و مهرومومی از جنس موم داغ باعث شده که مایع سفیدرنگ درون بطری از 1650سال قبل تاکنون باقی بماند. این بطری بیشتر از یک قرن است که در موزه تاریخ پالاتینات در آلمان در معرض نمایش است؛ اما هیچ تیمی جرأت نکرده آن را باز کند.
در طی سالهای گذشته محققان درباره امکان باز کردن در آن صحبت کردهاند اما بسیاری از میکروبشناسان اصرار دارند که باز کردن در این بطری میتواند خطرناک باشد.
لودگار تکامپه، مدیر بخش نوشیدنیهای تاریخی در این موزه، گفته است:
«مطمئن نیستیم که این مایع در معرض هوا بتواند دوام بیاورد. این ماده هنوز به شکل مایع است و برخی باور دارند که باید تحت آزمایشهای علمی جدید قرار بگیرد اما ما مطمئن نیستیم کار درستی باشد.»
برطبق مقالهای که در سال 2022 در دیلیمیل منتشر شد، ادعا شد که مایع درون این بطری اگر امروز چشیده شود، طعمی مثل یک آدامس بیمزه خواهد بود.
مونیکا کریسمن، استاد نوشیدنیهای الکلی نیز گفته است: «به نظر نمیرسد که این مایع به لحاظ میکروبشناسی خراب شده باشد، اما نباید جالب هم باشد.»
هرچند قدیمیترین شواهد از تولید نوشیدنی الکلی به حدود 4100ق.م در ارمنستان باز میگردد، با اطمینان میتوان گفت که سنت غربی تولید نوشیدنی الکلی در قلمرو یونان کلاسیک آغاز شده است. یونانیها دیونیسوس را به عنوان خدای شراب و مهمانی میپرستیدند.
رومیها نیز به تبعیت از یونانیها به تولید این نوشیدنی پرداختند و آن را در سراسر قلمروشان گستردند. شراب در طول تاریخ بشر نمادی از طبقه اجتماعی بود و از این حیث دارای بار معنایی وسیعی بود.
در جریان انقلاب صنعتی در حدود سال 1810 تا 1875 اوج تولید این ماده الکلی در اروپا بود و با انقلاب صنعتی و سرازیر شدن ثروت ناشی از استعمار ماورای دریاها توسط اروپاییان، مردمان طبقه متوسط در اروپا نیز توانستند به این نوشیدنیهای گران دسترسی پیدا کنند.
نوشیدنی الکلی، به دلایل بهداشتی و زایل کردن عقل، در برخی از ادیان از جمله اسلام حرام شمرده شده است.
عاطفه رضوان نیا