جادوی فال حافظ امروز: سه‌شنبه 8 خرداد ماه 1403
فال حافظ یکی از سنت‌های قدیمی و باورهایی است که در فرهنگ مردم ایران جاودانه شده‌است. این هنر به طریق خواندن شعرهای حافظ و برداشت از آن برای پیش‌بینی آینده استفاده می‌شود. در این فال مخصوص روز 8 خرداد ماه 1403، حافظ از زبانی زیبا و آهنگین برای بیان احساسات و اندیشه‌های خود استفاده کرده‌است.
در این شعر، حافظ به تصویر زیبایی از لحظه‌های خوش با عشق و خدمت به معشوقش اشاره می‌کند. او در این غزل، احساسات عمیق و پرشور عشق را با شعرهایی پراز زیبایی و غم روایت کرده‌است. همچنین، در تعبیر عرفانی، این شعر به عشق و عبودیت نسبت به خداوند اشاره دارد و از تفکر عمیق و تأمل در معانی عالی‌تر و عمیق‌تر زندگی تشویق می‌کند.
با وجود گذشت زمان، هنر و شعر حافظ همچنان محبوبیت خود را حفظ کرده و به عنوان یک نماد ادبی و فرهنگی برجسته در فرهنگ ایران برجسته است. این غزل‌ها همچنان مورد توجه و تحلیل خوانندگان و اهل فرهنگ و ادب امروزی واقع می‌شوند و نشان از ارزش هنری و ادبی شاعر بزرگ ایرانی دارند.
همیشه در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده‌است. در ادامه فال حافظ مخصوص روز 8 خرداد ماه 1403 از نظر خوانندگان محترم می‌گذرد.
فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
عکسِ رویِ تو چو در آینهٔ جام افتاد
عارف از خندهٔ مِی در طمعِ خام افتاد
حُسن رویِ تو به یک جلوه که در آینه کرد
این همه نقش در آیینهٔ اوهام افتاد
این همه عکسِ می‌و نقشِ نگارین که نمود
یک فروغِ رخِ ساقیست که در جام افتاد
غیرتِ عشق، زبانِ همه خاصان بِبُرید
کز کجا سِرِّ غمش در دهنِ عام افتاد
من ز مسجد به خرابات نه خود افتادم
اینم از عهدِ ازل حاصلِ فرجام افتاد
چه کند کز پی دوران نرود، چون پرگار؟
هر که در دایرهٔ گردشِ ایام افتاد
در خَمِ زلفِ تو آویخت دل از چاهِ زَنَخ
آه، کز چاه برون آمد و در دام افتاد
آن شد‌ای خواجه که در صومعه بازم بینی
کار ما با رخِ ساقیّ و لبِ جام افتاد
زیرِ شمشیرِ غمش رقص‌کُنان باید رفت
کان که شد کشتهٔ او نیک سرانجام افتاد
هر دَمَش با منِ دلسوخته لطفی دگر است
این گدا بین که چه شایستهٔ اِنعام افتاد
صوفیان جمله حریفند و نظرباز، ولی
زین میان حافظِ دلسوخته بدنام افتاد
شرح لغت: خنده می: نشاط می‌و پرتو باده در جام/ نگارین: به کسر اول: زیبا/ دام: به استعاره زلف خم اندر خم
تفسیر عرفانی:
راهیان کوی دوست که پیوسته در عشق او به سر می‌برند خواهان آنند که در این چرخ گردون در غم عشق او جان دهند تا به وصال او دست یابند.
تعبیر غزل:
کسی عاشق شما شده که از همه کس و همه جیز شما را بیشتر دوست دارد و در راه رسیدن به شما جانفشانی می‌کند و امیدوار است شما نیز به او توجه کنید.
راضیه میرزاحیدری
