سحرآمیز: کوشش مصریان درمان سرطان 4000 سال پیش
در این متن به تحقیقات جدیدی پرداخته شده است که نشان می دهد مصریان باستان بیش از 4000 سال پیش تلاش کرده اند تا سرطان را درمان کنند. محققان با تجزیه و تحلیل جمجمه یک انسان باستانی که قدمتش به حدود 2686 تا 2345 ق.م باز می‌گردد، به این نتیجه رسیده‌اند که این انسان دچار یک تومور بزرگ در مراحل اولیه، بیش از 30 تومور کوچک‌تر و ضایعات ناشی از متازتاز سرطان بوده است. قدیمی‌ترین توصیف سرطان نیز در پاپیروس ادوین اسمیت از مصر به کردار است که نشان می‌دهد مصریان باستان با این بیماری مواجه بودند. همچنین با بررسی جمجمه زنی دیگری دیده شده است که درمان‌ها در مصر باستان برای سرطان به اندازه کافی پیشرفته نبوده‌اند. این تحقیقات می‌تواند به درک بیش‌تر از تجربیات مصریان باستان در مورد سرطان کمک کند.
تک فان-مصریان باستان بیش از 4000سال قبل تلاش کرده بودند سرطان را درمان کنند. این را نتایج یک تحقیق جدید نشان می‌دهد.
به گزارش تک فان، در یک مطالعه جدید، محققان جمجمه یک انسان که در مجموعه دانشگاه داک‌ورث کمبریج نگهداری می‌شد و قدمت آن به حوالی سال‌های 2686 تا 2345 ق.م باز می‌گشت را تجزیه و تحلیل کردند.
شواهد نشان می‌دهد که این جمجمه حاوی یک تومور بزرگ در مراحل اولیه، بیش از 30تومور کوچک‌تر و ضایعات ناشی از متازتاز سرطان بوده است. محققان در اطراف این ضایعات اثراتی از برش پیدا کردند که احتمالا توسط شیء تیزی مثل یک ابزار فلزی ایجاد شده است. این نشان می‌دهد که مصریان باستان تلاش کرده بودند به کمک جراحی بیمار را که به گمان مردی در اوایل 30سالگی بوده است، درمان کنند.
قدیمی‌ترین توصیف سرطان که تاکنون شناسایی شده است مربوط به توصیف سرطان در پاپیروس ادوین اسمیت متعلق به 1600 ق.م از مصر است که بر اساس گمانه‌زنی‌ها یک نسخه از یک کتاب دیگر است که قرن‌ها قبل‌تر نوشته شده بوده است. متن چندین تومور پستان را نشان می‌دهد اما تأکید می‌کند که «درمانی برای آن‌ها وجود ندارد.»
نویسندگان می‌گویند که یافته‌های تازه که در 29ماه مه منتشر شده است، می‌تواند در ادامه ادراک ما از زمانی که پزشکی مدرن آغاز شد را تغییر دهد.
ادکارد کامارو پرز، دیرینه‌شناس از دانشگاه سنتیاگو د کاموپستلا در اسپانیا، می‌گوید: «ما نخستین شواهد از مداخله مستقیم جراحی برای درمان سرطان را کشف کرده‌ایم. اینجا همان نقطه‌ای است که پزشکی مدرن آغاز می‌شود.»
نمایی از ضایعات سرطانی در جمجمه های باستانی
ضمنا این تیم تحقیقاتی جمجمه زنی را که در هنگام مرگ 50ساله بوده و بین سال‌های 664 تا 343 ق.م می‌زیسته و اکنون در مجموعه داک‌ورث دانشگاه کمریج نگهداری می‌شود، نیز بررسی و مطالعه کردند. درست مثل آن مرد، او نیز جراحاتی روی جمجمه دارد که حاکی از وجود بیماری سرطان است. اما علاوه بر جراحات ناشی از متازتاز دو جراحت اضافی نیز روی جمجمه‌اش دارد که احتمالا به واسطه جراحات ناشی از آسیب، مثل حمله با یک سلاح نوک‌تیز، ایجاد شده بودند.
هر دو جراحت ناشی از آسیب درمان شده بودند که نشان می‌دهد پزشکی در مصر باستان به قدر کافی برای درمان این نوع زخم‌ها پیشرفته بوده اما آنقدر پیشرفته نبوده که بتواند سرطان را درمان کند.
کامارو پرز می‌گوید، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که سرطان در دانش پزشکی مصر باستان یک «مرز» بوده ـ چیزی که آن‌ها تلاش کرده‌اند درمان کنند اما در درمانش موفق نبودند.
بااینحال او اذعان دارد که بدون تاریخچه بالینی بیماران، دانشمندان نمی‌توانند تصویر کاملی از سرطانی که آن‌ها تجربه می‌کردند را ترسیم کنند.
در مطالعات پیش رو، تیم تحقیقاتی امیدوار است در تاریخ به عقب‌تر برگردد و درباره اینکه انسان‌ها در طی هزاران سال چگونه با بیماری سرطان رفتار می‌کردند، اطلاعات بیش‌تر به دست آورند.
عاطفه رضوان نیا
