تک فان -مجله خبری و سرگرمی‌

جشن فال حافظ امروز: پنجشنبه شادی با حافظ!

فال حافظ یکی از سنت‌های قدیمی و محبوب مردم ایران است که هنوز هم در فرهنگ عامیانه و حتی در میان برخی افراد باقی مانده است. فال گرفتن از آثار ادبی و شعر حافظ از باورهای قدیمی ایرانیان بوده و همواره به عنوان منبعی از قوای ماوراء الطبیعه در نظر گرفته شده است.

در غزل مورد بررسی، حافظ با کلام زیبا و غنی از انتقاد به عشق و عاشقی اشاره می کند. او از عشق مطلق و تاثیر آن بر روابط انسان‌ها تاکید می‌کند و توصیه می‌کند در برابر مصیبت‌ها و سختی‌ها به خدا و توکل برای رهایی از مشکلات پناه ببریم.

در این غزل، حافظ به افراد توصیه می‌کند که با رنجش‌ها و سختی‌های زندگی کنار بیایند و با ایمان و صبر به مسیر عشق و انس با معشوق پایبند بمانند. او از دل‌هایی که برای عشق به کسی بارانداز شده و در این راه مشقت‌ها و دردسرهای زیاد دیده‌اند تعریف می‌کند و آن‌ها را به مقاومت و تفکر مثبت تشویق می‌کند.

به زعم حافظ، اگر عاقبت ختم به خیر شود و زبان‌زدگی‌ها و ناسزایی‌ها از بین بروند، هیچ کاری ارزش رنجیده‌شدن را ندارد و ارزش آن‌ها در نهایت نزد خداوند صافی و زیبایی است.

همیشه در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده‌است. در ادامه فال حافظ مخصوص روز 12 خرداد ماه 1403 از نظر خوانندگان محترم می‌گذرد.

فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

ور ز هندوی شما بر ما جفایی رفت رفت

برق عشق ار خرمن پشمینه پوشی سوخت سوخت

جور شاه کامران گر بر گدایی رفت رفت

در طریقت رنجش خاطر نباشد می‌بیار

هر کدورت را که بینی، چون صفایی رفت رفت

عشقبازی را تحمل باید‌ای دل پای دار

گر ملالی بود بود و گر خطایی رفت رفت

گر دلی از غمزه دلدار باری برد برد

ور میان جان و جانان ماجرایی رفت رفت

از سخن چینان ملالت‌ها پدید آمد

ولی گر میان همنشینان ناسزایی رفت رفت

عیب حافظ گو مکن واعظ که رفت از خانقاه

پای آزادی چه بندی گر به جایی رفت رفت

شرح لغت: هندو: مشکین و سیاه

تفسیر عرفانی:

دل‌های سالکان همواره غرق عشق به معشوق است و هر قدر در این راه سختی وجود داشته باشد مقاومت می‌کنند و رنجیده خاطر نمی‌شوند.

تعبیر غزل:

همواره به خداوند توکل کن. باید پناهگاهت درگاه ایزدی باشد. هر چه از او رسد نیکوست. اگر مصیبتی به تو رسد و گرفتار دامی شوی از خدا کمک بخواه.

راضیه میرزاحیدری

برچسب ها

مطالب مشابه را ببینید!