ماجرای جانور گوشتخوار با ظاهری مانند هیولای «تلماسه»
فسیل یک کرم باستانی با نام علمی رادنورسکولکس لاتِس در استان هرفوردشایر انگلستان کشف شده است. این کرم باستانی یک شکارچی گوشتخوار بوده که برای گرفتن و خوردن طعمه، گلوی خود را بیرون می‌آورده است. این موجود دریایی در محیط آبی حدود 425 میلیون سال پیش زندگی می‌کرده و این قابلیت را داشته که گلویش را جمع‌شونده کند و دریاها را برای شکار طعمه برود. با تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته، محققان موزه تاریخ طبیعی لندن توانستند به تحلیل بیشتری از این فسیل بپردازند و مشخص شد که این کرم دارای ردیف‌هایی از دندان‌های تیز و قلاب‌هایی بر سر خود بوده که برای چسباندن خود به زمین و حرکت به جلو استفاده می‌کرده است. این کرم باستانی، با وجود برخورد با مواد خوراکی، اندازه کوچکی به طول 8 سانتیمتر داشته است. نهایتاً، این موجود باستانی بر اساس تحقیقات محققان به گروهی از حیوانات کرم‌مانند منقرض شده تعلق داشته که به دلیل تغییرات آب و هوایی و سطح دریا در حدود 400 میلیون سال پیش از بین رفته اند.
به گفته دانشمندان، این کرم باستانی که در هرفوردشایر کشف شده، یک شکارچی گوشتخوار بوده که برای گرفتن و خوردن طعمه، گلوی خود را بیرون می‌آورده است.
به گزارش فرادید، این موجود که رادنورسکولکس لاتِس (Radnorscolex latus) نام دارد، در یک معدن ویکتوریایی بلااستفاده در روستای لینتوارداین، نزدیک مرز ولز پیدا شده است.
این باور وجود دارد که زیستگاه این کرم دریایی حدود ۴۲۵ میلیون سال پیش، وقتی منطقه زیر آب بوده، در کف اقیانوس بوده است. تجزیه و تحلیل‌ها نشان داده که این موجود، گلوی جمع‌شونده داشته، یعنی این قابلیت را داشته که در بستر دریا برای شکار طعمه بیرون بیاد.
به گفته دکتر ریچی هُووارد، متصدی بندپایان فسیلی در موزه تاریخ طبیعی، رادنورسکولکس یادآور کرم‌های غول‌پیکر فیلم پرفروش هالیوودی به نام Dune است.
هاوارد می‌گوید: «ما فکر می‌کنیم آن‌ها در غذا خوردن خیلی وسواسی نبودند، به همین دلیل گلویشان را روی گل و لای بیرون می‌آوردند و هر چیزی را که پیدا می‌کردند می‌خوردند.»
«آن‌ها بدون شک شما را یاد کرم‌های شنی فیلم Dune می‌اندازند.»
اگرچه بقایای فسیلی رادنورسکولکس نخستین بار یک قرن پیش کشف شدند، اما فناوری به قدر کافی پیشرفته نبود تا به دیرین‌شناسان اجازه دهد آن‌ها را با جزئیات دقیق بررسی کنند.
کارشناسان موزه تاریخ طبیعی لندن از تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته برای تجزیه و تحلیل بقایای فعلی استفاده کردند.
یافته‌ها نشان داد رادنورسکولکس ردیف‌هایی از دندان‌های تیز و قلاب‌هایی روی سر خود داشته که احتمالاً از آن‌ها برای چسباندن خودش به زمین و کشیدن بدنش به سمت جلو برای حرکت استفاده می‌کرده است.
با وجود اینکه این موجود درنده بوده، تجزیه و تحلیل‌ها نشان داده که طول این موجود فقط ۸ سانتیمتر بوده است.
محققان می‌گویند رادنورسکولکس به گروهی از حیوانات کرم‌مانند منقرض شده به نام پِیلیواِسکلِسید تعلق داشته که حدود ۴۰۰ میلیون سال پیش به دلیل تغییرات سریع آب و هوایی و سطح دریا به طور کامل از بین رفتند.
