ویرانگرامی بی صدا: نابودی پنج حیوان، تهدیدی برای سیاره زمین
برخی از حیوانات کمتر شناخته شده به شدت در خطر انقراض هستند و از این روند انقراض آنها انسان‌ها تاثیر بسزایی روی اکوسیستم دارد. از جمله این حیوانات که در این متن ذکر شده، صدف‌های آب شیرین به عنوان فیلترهای طبیعی آب شناخته شده‌اند که در برابر آلودگی آب و محافظت از سایر حیوانات آبزی مهمند. حفظ این گونه‌ها اهمیت بسزایی در حفظ تعادل اکوسیستم دارد. لک لک چوبی، لاک پشت صحرای کالیفرنیا، موش ساحلی سنت اندرو و موش خرمای سیاه پا نیز از جمله حیواناتی هستند که در معرض خطر انقراض قرار دارند و نقش مهمی در حفظ تعادل اکوسیستم دارند. حفظ این گونه‌ها از فرداهای مختلفی از جمله مارمولک تا جغدها و خرچنگ‌ها محافظت خواهد کرد. باید توجه داشت که دخالت انسان‌ها در محیط زیست این حیوانات را به خطر انقراض می‌اندازد و باید تلاش‌های بیشتری برای حفظ این گونه‌ها انجام شود.
برخی از گونه‌های حیوانات کمتر شناخته شده‌ای وجود دارند که اگر منقرض شوند چرخه حیات بسیاری از حیوانات به هم می‌خورد. در این مطلب چند گونه از این حیوانات آورده شده که احتمالا حتی نام آنها را نشنیده‌اید.
راز بقا نوشت: «جوئل سارتوره» کاوشگر مشهور حیات وحش اخیرا درباره نزدیک به ۷۰۰ گونه در معرض خطر و در خطر انقراض که از آنها عکس گرفته صحبت می‌کند و او بلافاصله با «صدف‌های آب شیرین» صحبت می‌کند. فیلترهای آب زنده‌ای که از در معرض خطرترین گونه‌های روی زمین هستند.
حدود ۷۵ درصد از گونه‌های صدف آب شیرین در ایالات متحده تحت قانون فدرال گونه‌های در معرض خطر حفاظت می‌شوند، قانونی که پنجاهمین سالگرد خود را جشن می‌گیرد.
در اینجا برخی از آن گونه‌های کمتر شناخته شده و در عین حال ضروری آورده شده که در ایالات متحده در معرض خطر انقراض هستند و همچنین شبکه موجودات دیگری که در صورت ناپدید شدن این گونه‌های حیاتی ممکن است در معرض خطر قرار گیرند توضیح داده می‌شود.
صدف فن‌شل آب شیرین؛ گونه در حال انقراض
کار تمیز کردن آب شیرین برای ماهی دارتر
«صدف‌های فن‌شل» به دلیل سالم نگه‌داشتن آبراه‌ها برای موجودات آبزی حیاتی هستند، اما همچنان یکی از گروه‌های در معرض خطر انقراض در ایالات متحده هستند. صدف‌های آب شیرین برای بقای خود به ماهی‌های دارتِر از جمله نارنگی و رونوک (Roanoke) تکیه می‌کنند.
لارو صدف برای هفته‌ها به دارتر می‌چسبد و در آنجا مواد مغذی حیاتی را جذب می‌کند. یک صدف بالغ آب شیرین می‌تواند تا ۱۵ گالن آب را در روز تمیز کند و آبراه‌ها را برای همه موجوداتی که به آنها وابسته هستند سالم نگه دارد.
آلودگی آب و تکه تکه شدن زیستگاه، بسیاری از این صدف‌های آب شیرین را در آستانه انقراض قرار داده است. آنها در معرض خطرترین گروه از حیوانات در ایالات متحده هستند.
لک لک چوبی آمریکایی: گونه در حال انقراض
همزیستی با تمساح آمریکایی در باتلاق
لک لک چوبی بعد از دست دادن زیستگاه‌اش تحت قانون گونه‌های در خطر انقراض در سال ۱۹۸۴ قرار گرفت و از آن حفاظت شد. چند سال بعد، تمساح آمریکایی، یکی از ستون‌های اصلی اورگلیدز فلوریدا، به عنوان یک داستان موفقیت آمیز بازیابی از لیست خارج شد.
این دو رابطه همزیستی با هم دارند: تمساح‌ها در جنگل‌های سیل زده که در آن لک لک‌های چوبی لانه می‌کنند گشت می‌زنند و این شکارچیانی مانند راکون‌ها را از تخم‌های این لک لک‌ها دور نگه می‌دارند. در ازای آن، تمساح‌ها گهگاه به شکار جوجه‌های سقوط کرده لک لک چوبی می‌پردازند.
لاک پشت صحرای کالیفرنیا؛ گونه در معرض خطر
خانه‌ساز همسایه برای حیواناتی مانند مارمولک نواری غربی، موش صحرایی چوبی، مار زنگی موهاوی، و دم پنبه‌ای صحرا
«لاک پشت صحرای کالیفرنیا» ممکن است به دلایل خودخواهانه سوراخ‌هایی را حفر کند، اما به حمایت از گونه‌های دیگر در بیابان کمک می‌کند. این لاک پشت برای نزدیک به ۹ ماه در سال به دنبال پناهگاه است و در حال کندن تونل‌هایی به اندازه ۳۰ فوت زیر خاک خشک شده صحرای موهاوی است.
این خزندگان با عمر طولانی که از سال ۱۹۹۰ در فهرست تهدید قرار گرفته‌اند، تنها زندگی نمی‌کنند. آنها می‌توانند تا ۲۵ لانه در سال حفر کنند و فضا را با موجوداتی از مارمولک تا دم پنبه‌ای به اشتراک بگذارند.
در مواجهه با تهدیدات فزاینده ناشی از شهرنشینی، جمعیت لاک پشت‌های بیابانی در سال‌های اخیر به شدت کاهش یافته است و از صد‌ها نفر بالغ در هر مایل مربع به تعداد کمی کاهش یافته است.
موش ساحلی سنت اندرو: گونه در حال انقراض
در منوی غذایی جغد شاخدار بزرگ، خرچنگ شبح‌مانند، و مار دماغ خوکی شرقی وجود دارد
جغد شاخدار بزرگ یکی از شکارچیان موش است. حدود چهار مایل مربع از تپه‌های شنی ساحل خلیج فلوریدا محل زندگی چندین گونه موش در حال انقراض از جمله موش ساحلی سنت اندرو است.
این موجودات گوش بزرگ فقط چند اینچ طول دارند و تحت فشار‌های زیادی مانند طوفان، نور مصنوعی و شکارچیان مهاجم تهدید می‌شوند. حفاظت از موش ساحلی به معنای حفظ یک منبع غذایی مهم برای جغدها، مارها، خرچنگ‌های شبح‌مانند و دیگر گونه‌های بومی است.
موش خرمای سیاه پا؛ گونه در حال انقراض
این حیوان سمندر ببری راه راه، جغد دالان‌ساز غربی و سگ هامون دم سیاه را به هم مرتبط می‌کند
در اواخر قرن نوزدهم، کمپین‌های کشتار فدرال، سگ‌های دشتی دم سیاه را که به عنوان آفات کشاورزی دیده می‌شدند، از ۹۶ درصد زیستگاه تاریخی‌شان حذف کردند. ناپدید شدن آنها باعث یک واکنش زنجیره‌ای شد: بدون سگ‌های هامون برای حفر چاله، جغد‌های دالان‌ساز، سمندر و بسیاری از حیوانات دیگر بدون یک سرپناه قابل اعتماد باقی ماندند.
موش خرما‌های پا سیاه منبع غذایی اصلی خود را از دست دادند و در معرض انقراض قرار گرفتند. فهرست ESA در سال ۱۹۶۷ در قالب یک برنامه موفق پرورشی، موش‌خرما‌ها را به حیات بازگرداند.
طناز السادات حسینی فر
