6 توصیه برای مراقبت از زانوها در کوهنوردی

مراقبت از زانوها در کوهنوردی بسیار حائز اهمیت است، زیرا زانوها از مهم‌ترین مفاصل بدن هستند که وزن و فشار ناشی از فعالیت‌های بدنی را تحمل می‌کنند. استفاده از تکنیک‌های صحیح کوهنوردی، تجهیزات مناسب مانند کفش‌های استاندارد و عصاهای کوهنوردی، و تقویت عضلات پا می‌تواند به جلوگیری از آسیب‌های جدی و دردناک زانو کمک کند. همچنین، توجه به علائم درد و ناراحتی و استراحت کافی پس از فعالیت‌های سنگین، نقش مهمی در حفظ سلامت و عملکرد بهینه زانوها دارد. مراقبت صحیح از زانوها نه تنها به پیشگیری از آسیب‌های بلندمدت کمک می‌کند، بلکه امکان لذت بردن از کوهنوردی به صورت ایمن و پایدار را نیز فراهم می‌آورد.

توصیه هایی برای مراقبت از زانوها در کوهنوردی

رعایت این نکات می‌تواند به حفظ سلامت و مراقبت از زانوها در کوهنوردی کمک کند.

1. استفاده از تجهیزات مناسب

استفاده از کفش‌های کوهنوردی با کفی مناسب و پشتیبانی کافی برای زانوها بسیار مهم است.
استفاده از عصاهای کوهنوردی می‌تواند فشار روی زانوها را کاهش دهد، به ویژه در مسیرهای نزولی.

2. تکنیک‌های صحیح کوهنوردی

هنگام صعود، از قدم‌های کوتاه و مستمر استفاده کنید و در مسیرهای نزولی زانوها را کمی خم نگه دارید تا از شوک‌های ناگهانی جلوگیری شود.
تقویت عضلات ران و همسترینگ کمک می‌کند تا فشار کمتری به زانوها وارد شود. این عضلات باید در طول کوهنوردی فعال باشند.

3. تقویت عضلات

تمرینات تقویتی مانند اسکوات، لانج و تمرینات استقامتی برای تقویت عضلات پا و زانو بسیار مفید هستند.
انجام تمرینات کششی قبل و بعد از کوهنوردی برای افزایش انعطاف‌پذیری و کاهش تنش عضلانی توصیه می‌شود.

4. مدیریت وزن

وزن اضافی می‌تواند فشار بیشتری به زانوها وارد کند. حفظ وزن بدن در محدوده سالم می‌تواند به کاهش این فشار کمک کند.

5. استراحت و بازیابی

در طول کوهنوردی به زانوهایتان استراحت دهید و از فشار بیش از حد بر آنها خودداری کنید. پس از کوهنوردی از یخ برای کاهش التهاب و تورم زانوها استفاده کنید و در صورت نیاز از داروهای ضد التهاب بهره بگیرید.

6. پیشگیری و مراقبت پزشکی

در صورت بروز درد یا ناراحتی مداوم در زانوها، به پزشک مراجعه کنید تا مشکلات احتمالی بررسی و درمان شوند.در صورت نیاز و با مشورت پزشک، استفاده از زانوبند می‌تواند به پشتیبانی از زانوها کمک کند.

کوهنوردی برای چه افرادی مناسب نیست؟

کوهنوردی یک فعالیت جسمی چالش‌برانگیز است که نیاز به آمادگی بدنی و ذهنی دارد. برای برخی افراد، این ورزش ممکن است به دلیل شرایط خاص جسمی یا سلامتی مناسب نباشد. در ادامه به مواردی اشاره می‌شود که در آن‌ها کوهنوردی ممکن است مناسب نباشد:

1. افراد با مشکلات قلبی و عروقی

افرادی که از بیماری‌های قلبی و عروقی مانند بیماری عروق کرونری، نارسایی قلبی یا فشار خون بالا رنج می‌برند، ممکن است نتوانند فشار فیزیکی ناشی از کوهنوردی را تحمل کنند.

2. افراد با مشکلات ریوی و تنفسی

افراد مبتلا به بیماری‌های ریوی مانند آسم شدید، برونشیت مزمن یا بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) ممکن است در ارتفاعات دچار مشکلات تنفسی شوند.

3. افراد با مشکلات مفصلی و استخوانی

افراد با آرتروز شدید، آسیب‌های مفصلی یا مشکلات مزمن در زانو، مچ پا یا سایر مفاصل ممکن است در اثر فشار و ضربه‌های ناشی از کوهنوردی دچار درد و آسیب بیشتری شوند.
آسیب مفاصل زانو ، حتی اگر با تعویض مفصل زانو قابل درمان باشد ، نیازمند شرایطی است که برای همه افراد فراهم نیست.

4. افراد با مشکلات عضلانی و اسکلتی

افراد مبتلا به مشکلات عضلانی و اسکلتی مانند فتق دیسک کمر یا گردن، التهاب تاندون‌ها یا آسیب‌های عضلانی ممکن است در طول کوهنوردی درد و ناراحتی بیشتری را تجربه کنند.

5. افراد با مشکلات تعادلی و عصبی

افرادی که مشکلات تعادلی یا بیماری‌های عصبی دارند، مانند بیماری پارکینسون یا مولتیپل اسکلروزیس، ممکن است در محیط‌های ناهموار و دشوار کوهستان دچار خطر سقوط و آسیب شوند.

6. افراد با مشکلات روانی

افراد مبتلا به اضطراب شدید، افسردگی یا دیگر مشکلات روانی ممکن است نتوانند استرس و فشار روانی ناشی از محیط‌های چالش‌برانگیز کوهستان را تحمل کنند.

7. افراد بدون آمادگی بدنی کافی

افرادی که به طور کلی از نظر فیزیکی ضعیف هستند یا تمرینات ورزشی منظم ندارند، ممکن است نتوانند فشار و سختی‌های کوهنوردی را تحمل کنند و دچار خستگی مفرط یا آسیب شوند.

8. کودکان و سالمندان

کودکان بسیار کوچک و سالمندان ممکن است به دلیل محدودیت‌های جسمی و نیاز به مراقبت‌های ویژه نتوانند به‌طور ایمن در کوهنوردی شرکت کنند.

قبل از شروع کوهنوردی، مشاوره با یک پزشک یا متخصص سلامت بسیار مهم است، به‌ویژه برای افرادی که مشکلات جسمی یا سلامتی دارند. پزشک می‌تواند توصیه‌های لازم را برای مراقبت از زانوها در کوهنوردی ارائه دهد و برنامه‌ای مناسب برای آمادگی جسمی و ایمنی در نظر بگیرد.
منبع : دکتر یاسر نژادی