آیا خوردن هسته زردآلو باعث آسیب می‌شود؟
هسته زردآلو و برخی دیگر از میوه‌ها مانند سیب، هلو، شلیل، گلابی، گیلاس و بادام ترکیبی شیمیایی به نام «آمیگدالین» دارند که بعد از تماس با آنزیم‌های گوارشی در بدن، سم «سیانید» تولید می‌کند و می‌تواند به مسمومیت منجر شود. مصرف هسته‌های این میوه‌ها بدون فرآوری قبلی ممکن است خطرناک باشد و می‌تواند عوارضی مانند سردرد، تهوع، استفراغ، افزایش فشار خون، اختلالات تنفسی و حتی فلج و مرگ را به همراه داشته باشد. برای پیشگیری از این خطرات، هسته‌ها باید قبل از مصرف خیسانده و جوشانده شوند تا آمیگدالین از بین برود و خطر مسمومیت کاهش یابد. بنابراین، بهتر است هسته‌های این میوه‌ها را قبل از مصرف به درستی فرآوری کرد تا از مخاطرات آن جلوگیری شود.
هسته زردآلو و یا دانه میوه‌هایی مانند سیب، هلو، شلیل، گلابی، گیلاس و بادام تلخ حاوی ترکیبی شیمیایی و سمی به نام «آمیگدالین» است.
به گزارش بهداشت نیوز، هسته یا دانه این میوه‌ها به طور طبیعی دارای لایه بیرونی مقاوم در برابر آنزیم‌های گوارشی است، اما اگر جویده شود، در تماس با آنزیم‌های گوارشی منجر به آزاد شدن ماده «آمیگدالین» در بدن شده و به دنبال آن سم «سیانید» را تولید کرده و ایجاد مسمومیت می‌کند.
تولید مقدار زیاد این سم در بدن منجر به ناراحتی‌های متعددی از جمله سردرد و سرگیجه، صرع، حالت تهوع، استفراغ، افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون، اختلالات تنفسی، فلجی و در نهایت مرگ می‌شود.
البته در صورت نجویدن و باز نشدن هسته مسمومیت اتفاق نمی‌افتد. همچنین حرارت دادن با آب نمک و خیس کردن هسته‌ها در آب برای مدت طولانی موجب حذف آمیگدالین می‌شود.
برای کاهش خطر مسمومیت با سیانید ناشی از هسته زردآلو باید به این نکته توجه کرد که هسته زردآلو به صورت خام به عنوان آجیل و یا تنقلات آماده مورد مصرف قرار نگیرد و قبل از مصرف، فرآوری دست کم به مدت ۳۰ دقیقه، خیسانده و جوشانده شود.
