رویای آخرین نسل: دختر سلتی مشتی تنه در زیر یک درخت فراموش شده

به تحلیل باستان‌شناسان در مورد زن سلتی که حدود 2200 سال پیش در زوریخ دفن شد، اشاره شده است که این زن ممکن است زندگی راحتی داشته باشد و بدون کار بدنی زیاد بوده است. این تحلیل بر اساس بررسی بقایای اسکلت و لباس‌های دفنی زن انجام شده است. لباس‌های او از جنس پشم گوسفند مرغوب بوده و همراه با جواهراتی از جنس شیشه، زرد، کهربا و برنز دفن شده است. از طرفی، انجام آنالیز ایزوتوپی بر روی استخوان‌های زن نشان داده است که وی احتمالاً در منطقه‌ای به نام دره لیمات زوریخ بزرگ شده است. این اطلاعات ارزشمند از سبک زندگی و جوامع سلتی‌ها برای تاریخ‌نگاران و باستان‌شناسان ارزشمند است و به درک بهتر از زندگی آن دوران کمک می‌کند. این کشف باعث افزایش دانش ما در مورد تاریخ و فرهنگ سلتی‌ها می‌شود و اهمیت زیادی از نظر باستان‌شناسی دارد.

عصرایران نوشت: بر اساس آنالیز بقایای این زن سلتی، باستان شناسان این نظریه را مطرح کردند که وی زندگی راحت و بدون کار بدنی زیاد داشته است. 

حدود 2200 سال پیش، گروهی از سلت های عصرآهن، زنی را در شهر زوریخ امروزی به خاک سپردند.

کشفی جذاب برای باستان شناسان

دفن این زن در تنه یک درخت به عنوان تابوت یکی از دلایلی بود که کشف آن در سال 2017 را برای باستان شناسان و تاریخ نگاران چشمگیر کرد.

بررسی های نشان داد که این زن هنگام مرگ تقریبا 40 سال سن داشته است. متوفی، با لباسی از جنس پشم گوسفند مرغوب، شال و کت پوست گوسفند دفن شده بود که از مقام بالای احتمالی وی حکایت دارد. همچنین لوازمی مانند یک گردنبند ساخته شده از شیشه های آبی و زرد و کهربا، دستبندهای برنزی و یک زنجیر کمربند برنزی تزئین شده با آویزها همراه با وی در تابوت قرار گرفته بودند. این یکی دیگر از دلایل اهمیت آن برای باستان شناسان و تاریخ نگاران بود.

بر اساس آنالیز بقایای این زن سلتی، باستان شناسان این نظریه را مطرح کردند که وی زندگی راحت و بدون کار بدنی زیاد داشته است. همچنین به نظر می رسد که او یک رژیم غذایی سرشار از غذاهای سرشار از کربوهیدرات و شیرین را دنبال می کرده است. نشانه دیگری که این زن عضوی از طبقه بالای جامعه بوده است.

مکانی مهم از نظر باستان شناسی

کارگران هنگام انجام یک روژه ساخت و ساز در مجتمع مدرسه کرن در منطقه Aussersihl زوریخ، گور این زن را پیدا کردند. اگرچه این مکان از اهمیت باستان شناسی برخوردار است، اما قدمت بیشتر اکتشافات پیشین مربوط به قرن ششم پس از میلاد می شد.

تنها استثنا، گور یک مرد سلتی بود که در سال 1903 در پردیس مدرسه یافت شد. این مرد در فاصله 80 متری از گور زن دفن شده بود. وی نیز نشانه های از موقعیت اجتماعی بالا را نشان می داد و همراه با لباس کامل یک جنگجو، یک شمشیر، سپر، نیزه دفن شده بود. با توجه به این واقعیت که هر دو در حدود سال 200 پیش از میلاد به خاک سپرده شده بودند، باستان شناسان این نظریه را مطرح کردند که احتمالا این زن و مرد همدیگر را می شناختند. این موضوع نیز کشف صورت گرفته را برای آنها مهم می ساخت.

بررسی و آنالیز دقیق طی دو سال

باستان شناسان طی دو سال به ارزیابی و بررسی اشیا موجود در گور زن سلتی و همچنین بررسی بقایای اسکلت وی پرداخته و آنالیز ایزوتوپی از استخوان های وی انجام دادند.

پس از تکمیل ارزیابی ها در سال 2019، آنها تصویر نسبتا دقیقی از متوفی و جامعه وی ترسیم کردند. آنالیز ایزوتوپی نشان داد که این زن در جایی که امروز به نام دره لیمات زوریخ نامیده می شود، بزرگ شده است. این بدان معناست که وی در منطقه ای که احتمالا بیشتر عمر خود را در آن گذرانده به خاک سپرده شده است.

امروزه، سلت ها اغلب با تاریخ جزایر بریتانیا مرتبط هستند. اما آنها در بیشتر اروپا سفر کردند و در اتریش، سوئیس و دیگر مناطق شمال مرزهای امپراتوری روم مستقر شدند. به گفته کارشناسان، بین سال های 450 تا 58 پیش از میلاد، سلتی ها در بسیاری از مناطق سوئیس و اتریش اقامت گزیدند و جوامع آنها شکوفا شد. با این وجود، حمله ژولیوس سزار به طور ناگهانی زندگی آنها را به طرز برگشت ناپذیری تغییر داد و مسیر تسلط نهایی روم بر بیشتر قاره اروپا را هموار کرد.

راضیه میرزاحیدری