8 رفتار که نشان می‌دهد دوستان قدیمی شما در معرض خطر هستند
وقتی بزرگ می‌شویم، احساس می‌کنیم که به دوستان قدیمیمان دیگر نمی‌توانیم همان‌طور که قبل از این بودیم، نزدیک باشیم. این تغییرات طبیعی است و در اکثر موارد بدون اشکال اتفاق می‌افتد، اما برای برخی ممکن است سخت باشد. این دلیلی است که روابط فردی باید مورد توجه قرار گیرد.
تک فان نشان می‌دهد که افرادی که به پختگی رسیده‌اند، اغلب دنبال گفت‌وگوهای عمیق‌تر و معنادارتر هستند و وقت بیش‌تری را به تنهایی می‌گذرانند. آن‌ها ممکن است به دنبال همراهی‌های متفاوت باشند و حتی احساس کنند که به دوستان قدیمی خود دیگر تعلقی ندارند. در این شرایط، تحمل نمایش‌های احساسی کاهش پیدا می‌کند و ترجیح داده می‌شود که به تغییرات پذیرفته شود.
از آنجا که تغییر حتمی است، مهم است که بتوانیم آن را پذیرفته و به سمت رشد و تکامل شخصی حرکت کنیم. این تغییرات می‌توانند به ما کمک کنند تا بهتر بفهمیم چگونه روابط ما با دوستان قدیمی تغییر می‌کند و چگونه می‌توانیم به شکلی منطقی و سالم با این تغییرات روبرو شویم.
تک فان-بزرگ شدن اغلب به معنای جدایی نیز هست که به دوستان نیز مربوط می‌شود. با تغییرات ما، روابط‌مان نیز دستخوش تغییر می‌شوند. این فرایند طبیعی و گاهی تشخیص‌اش دشوار است.
به گزارش تک فان، افرادی که با رسیدن به حدی از پختگی از دوستان‌شان جلو می‌زنند و دیگر نمی‌توانند دوستی‌های قدیمی را حفظ کنند، رفتارهای ظریف و خاصی دارند. ممکن است این رفتارها به چشم‌تان نیاید، اما همین رفتارها آرام و خزنده بین شما و دوستان‌تان فاصله می اندازند.
مشاهده این رفتارها از این حیث اهمیت دارد که به شما کمک می‌کند درک کنید چطور دوستی‌هایتان با افزایش سن تغییر شکل پیدا می‌کند. در این مقاله با تک فان همراه باشید تا 8رفتاری که افراد اغلب در آستانه جدایی از دوستان‌شان نشان می‌دهند را با شما در میان بگذاریم.
1.الویت‌هایشان تغییر می‌کند
رشد که می‌کنیم، الویت‌هایمان نیز اغلب تغییر می‌کند و این بخشی طبیعی از زندگی است. آنچه در سال‌های جوان‌تری‌مان برای‌مان مهم بود، دیگر به اندازه قبل دارای اهمیت نیست. درواقع جدایی از دوستان قدیمی با تغییر در ارزش‌ها یا شکل دادن به ارزش‌های تازه مرتبط است. ممکن است تمرکزمان روی شغل، خانواده یا رشد فردی بیش‌تر شود و دیگر نخواهیم وقت‌مان را با مهمانی‌ها و دورهمی‌ها بگذرانیم. این تغییر در ارزش‌ها، فاصله بین ما و دوستان قدیمی را که هنوز به آن الویت‌های اولیه پایبند هستند، بیش‌تر می‌کند. این تغییر و جدایی به معنای دوست نداشتن دوستان قدیمی نیست بلکه به این معنی است که مسیر زندگی ما تغییر یافته و علاقه‌مندی‌هایمان نیز در حال تغییر است.
2.به دنبال گفت‌وگوهای عمیق‌تر هستند
دوره‌هایی از زندگی‌مان را به خاطر داریم که ساعت‌ها با دوستان‌مان چت می‌کردیم یا تلفنی حرف می‌زدیم. درباره همه چیز. اما با گذر زمان، به دنبال گفت‌وگوهای عمیق‌تر و معنادارتر هستیم. شاید دوستان ما هنوز بخواهند درباره فلان سریال تلویزیونی یا مهمانی آخر هفته حرف بزنند، اما ما بیش‌تر دوست داریم درباره اهداف بزرگ زندگی، رشد فردی و مسائل جهان صحبت کنیم. این تفاوت در موضوعات مهم فاصله ما را با آدم‌های قبلی زندگی بیش‌تر می‌کند.
3.وقت بیش‌تری را در تنهایی سپری می‌کنند
علم اثبات کرده که آدم‌ها هر چه بالغ‌تر می شوند به سمت تنهایی و عزلت علاقه بیش‌تری پیدا می‌کنند. معنایش این نیست که آن‌ها ضداجتماعی یا منزوی می‌شوند. بلکه، درحقیقت چیزهایی برایشان ارزشمند می‌شود که برای شان آرامش و همراهی به همراه می‌آورد.
آدم‌هایی که از دوستان قدیمی فاصله می‌گیرند، درواقع می‌خواهند وقت بیش‌تری برای خودشان صرف کنند. آن‌ها به دنبال لحظات تنهایی هستند که بتوانند به رشد فردی، سرگرمی‌ها و …فکر کنند و خیلی ساده انرژی مجدد به دست آورند.
4.به دنبال همراهی متفاوتی هستند
یکی دیگر از نشانه‌های جدایی از دوستان قدیمی، جستجوی همراهان جدید است. وقتی علایق و الویت‌هایمان تغییر می‌کند، حلقه دوستان‌مان نیز تغییر می‌یابد. ما به صورت طبیعی به دنبال افرادی هستیم که اشتیاق‌ها و علایق مشترک با ما دارند. آدم‌ها به دنبال همراهانی هستند که با مراحل فعلی زندگی یا علایق فعلی‌شان مطابقت داشته باشند. معنایش این نیست که به طور کامل دوستی‌شان را با قدیمی‌ها قطع می‌کنند، بلکه حلقه اجتماعی‌شان را به نحوی تغییر می‌دهند که شامل افرادی باشد که هم درک‌شان می‌کنند و هم با سفر رشد آن‌ها همسو هستند.
5.حس می‌کنند به دوستان قبلی تعلق ندارند
احساس غریبی است وقتی می‌بینید دوستانی که زمانی جهان شما بودند، ناگهان به نظر غریبه‌هایی با فاصله‌های دور می‌آیند. این حس گسست، اغلب واقعیتی تلخ است که باید پذیرفته شود. اما باید بدانید که جدایی از دوستان قدیمی تجربه‌ای شایع است. ممکن است در جمع‌ها احساس کنید که دیگر به آن جمع تعلق ندارید، یا گفت‌وگوها و جوک‌ها دیگر شما را به خنده نمی‌اندازد. اصلا نباید خودتان را سرزنش کنید یا فکر کنید تقصیری به گردن کسی است؛ شما صرفا قرار است در مسیری متفاوت حرکت کنید و مسیر فعلی دیگر پاسخگوی نیازهای شما نیست.
6.دیگر فکر نمی‌کنند که باید خودشان را در گروه جا بدهند
زمانی همرنگ شدن با جماعت دوستان همه چیزمان است. دوست داریم به همه جوک‌ها بخندیم، با هم بیرون برویم، لباس‌های مشابه بپوشیم و…اما وقتی رشد می‌کنیم، می‌فهمیم که دیگر دوست نداریم خودمان را به زور داخل هیچ گروهی بچپانیم. می‌فهمیم خود حقیقی‌مان را بیش‌تر از هر چیزی دوست داریم. وقتی شروع به جدا شدن از دوستان‌تان می‌کنید، متوجه می شوید که با خودتان راحت‌تر هستید. ممکن است احساس کنید که دیگر نیازی ندارید تا از ارزش‌هایتان به نفع حفظ دوستی بگذرید یا ارزش‌های دوستان‌تان را اتخاذ کنید تا همرنگ جماعت شوید. درعوض، فردیت خودتان را می‌پذیرید. این تغییر رهایی‌بخش است. به شما امکان می‌دهد که اصالت‌تان را حفظ کنید.
7.تحمل‌شان در برابر نمایش‌های احساسی (درام) کاهش پیدا می‌کند
وقتی رشد می‌کنیم دیگر تحمل نمایش‌های احساسی شدید و غیرضروری را نداریم. دوست داریم که توجه و تمرکزمان روی رشد فردی باشد و آرامش فکری داشته باشیم. افرادی که با رشد از دوستان‌شان فاصله می‌گیرند، اغلب دیگر دوست ندارند که خیلی در این وضعیت‌های پرشور احساسی مشارکت کنند. آن‌ها ثبات و خونسردی را به آشوب و سروصدا و درگیری ترجیح می‌دهند.
8.تغییر را می‌پذیرند
مهم‌ترین جنبه‌ای که باید در هنگام فراتر رفتن از دوستی‌های فعلی درک کرد این است که تغییر اجتناب‌ناپذیر و ضروری است. این نشانه رشد و تکامل شخصی است. پذیرش تغییرات چالش‌برانگیز است اما بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی است. این بخش به این معنی است که تشخیص بدهید رابطه شما هم تغییر می‌کند و ایرادی ندارد. تغییر به این معنا نیست که دوستی ارزش‌اش را از دست داده است، بلکه صرفا به این معنی است که ما می‌خواهیم دچار دگرگونی شویم. در این دگرگونی، شما به یادگیری، رشد و تبدیل شدن به هویتی که می‌خواهید، ادامه می‌دهید.
عاطفه رضوان نیا
