چه عادتهای منحصر به فردی که تنها مادرها دارند؟
نمناک نوشت: نحوه رفتار مادر با فرزند تاثیر زیادی در رشد و پرورش او دارد بنابراین مانند مادری نمونه و بی نظیر با فرزندتان برخورد کنید تا رشد بهتری داشته باشد.
5 عادت به ظاهر ساده اما خاص مادران نمونه و فوق العاده
قطعاً همه مادران شبیه هم نیستند و هر کدام ویژگی های رفتاری متفاوتی دارند. در این بین بعضی از مادر ها هستند که رفتارشان مناسب تر است و باعث می شود که فرزندان شان بهتر رشد و پرورش پیدا کنند که به آن ها لقب مادران فوق العاده داده ایم.
برای فهم و درک کودک خود انرژی و زمان میذارن
کودکان همیشه خواستار این هستند که توسط بزرگتر ها درک شوند. اگر کودک متوجه شود که مادرش همیشه حواسش پرت بوده و مشغول است، پس دیگر نمی تواند خواسته هایش را بیان کند. کودک هر چقدر هم کم سن باشد، متوجه می شود که مادر چقدر برایش زمان می گذارد اما مادران فوق العاده این موضوع را درک می کنند و برای فرزند خود زمان و انرژی اختصاص می دهند.
ابراز احساسات را به فرزند خود یاد می دهند
کودکان در بیان احساسات خود ناتوان تر از افراد بزرگسال هستند و بسیار مهم است که با صبوری برای آن ها توضیح دهیم که احساسات خود را ابراز کنند. مادران هم باید دلایل این که نمی تواند هر روز در کنار کودک باشد و با او بازی کند را خیلی راحت برایش بیان کنند و صداقت داشته باشند که انجام این کار باعث ایجاد یک رابطه دو طرفه می شود که هر دو نفر می توانند احساسات خود را بیان کنند.
بیشتر عمل می کنند تا این که بخواهند واکنش نشان دهند
مادران فوق العاده فرزندان خود را درک می کنند و تمرکز خود را روی کارهایی می گذارند که به نفع فرزندان است و سعی می کنند از مشکلات جلوگیری کنند تا این که بخواهند به مشکلات واکنش نشان دهند و آن ها را حل و فصل کنند و در نتیجه با برنامه ریزی پیش می روند و اجازه می دهند که کودکان شان در فعالیت های سرگرم کننده حضور داشته باشند و از زندگی لذت ببرند.
محدودیت های خود را می پذیرند
مادران گاهی اوقات می خواهند محدودیت های خود را جابجا کنند و ممکن است به خاطر کار زیاد استرس هم بگیرند اما مادران فوق العاده می دانند که چه محدودیت هایی دارند، نقایص خود را پذیرفته اند اما در کنارش تلاش می کنند تا کامل تر شوند.
در کلام و عمل، عاشق فرزندان شان هستند
مادران فوق العاده می دانند که فرزند نیاز به دوست داشته شدن دارد اما فقط قربان صدقه و ابراز علاقه کلامی کافی نیست. آن ها می دانند که از طریق عمل هم باید این علاقه را نشان دهند. آن ها به لمس کردن فرزند، در آغوش کشیدن ، بوسیدن ، کیفیت زمان، ابراز علاقه کلامی، خریدن کادو و انجام کار های مهربانانه و رسیدگی به علاقه کودک اهمیت می دهند و همه آن ها را به انجام می رسانند.
راضیه میرزاحیدری