قربانی کردن اسب‌ها در اروپای شمالی تا قرن 14
تک فان-جوامع ماقبل تایخ از ایسلند تا استپ اوراسیا اسب را به عنوان بخشی از مراسم تدفین قربانی می‌کردند.
به گزارش تک فان، این قبایل بالتیک به عنوان بالت‌ها شناخته می‌شدند که بیش‌تر از هر جامعه دیگری در اروپا اسب قربانی کرده‌اند. آن‌ها تا قرن چهاردهم اسب‌ها را قربانی می‌کردند. این رسم زمانی در میان آن‌ها از بین رفت که به مسیحیت گرویدند.
باستان‌شناسان نزدیک به 200سال است که درباره مراسم تدفین قربانیان در ناحیه بالتیک مطالعه کرده‌اند. آن‌ها دو ویژگی درباره آیین قربانی کردن اسب‌ها کشف کرده‌اند: نخست، فقط اسب‌های بالغ نر قربانی می‌شدند و دوم بالت‌ها اسب‌هایشان را از جمعیت اسب‌های وحشی اوراسیایی که به عنوان اسب‌های «جنگلی» یا «وحشی» شناخته می‌شدند، تأمین می‌کردند.
اما تحقیقات جدید این حقایق را درباره آخرین اسب‌های قربانی در اروپا به چالش کشیده است. این تحقیق نشان می‌دهد، برخلاف مطالعات پیشین، اسب‌های ماده یا مادیان‌ها قربانی می‌شدند و در کمال تعجب، برخی از اسب‌ها در جوامع مسیحی اسکاندیناوی زندگی‌شان را آغاز کرده بودند اما در آخر سر از آنطرف دریای بالتیک درآوردند و قربانی شدند.
تجارت اسب با بالت‌ها
بالت‌ها گروهی آزاد از قبایل بودند که به زبانی مرتبط با لیتوانیایی و لتونیایی مدرن صحبت می‌کردند. رومی‌ها به آن‌ها Aestii می‌گفتند و با آن‌ها با کهربا معامله می‌کردند. بالت‌ها بی‌سواد بودند اما خارجی‌ها مانند مسافران و تاجران درباره آن‌ها چیزهایی نوشته‌اند. بالت‌ها اسب‌سوارانی ماهر بودند که از ابزار و تجهیزاتی مثل لگام، زین و رکاب استفاده می‌کردند. مورخ آلمانی قرن یازدهم درباره بالت‌ها نوشته که آن‌ها شیر تخمیر‌شده مادیان و گوشت اسب می‌خوردند. مراسم قربانی اسب، مراسمی عمومی بودند که همه جامعه در آن شرکت می‌کردند. گودال‌های نذری شامل یک یا چندین اسب یا بخش‌هایی از اعضای بدن حیوان می‌شده و با یا بدون تجهیزات اسب‌سواری پر می‌شده است.
با اینکه اسب‌ها اغلب به صورت خمیده یا دراز‌کشیده به یک سمت دفن می‌شدند، یک مورد ارزشمند در جایی که امروز شمال لهستان شناخته می‌شود، وجود دارد که اسب به حالت ایستاده دفن شده است. تحلیل‌های باستان‌شناسی همچنین نشان می‌دهند که برخی از این حیوانات در حالیکه پاهایشان به هم بسته شده بوده، زنده به گور شده بودند یا رویشان سنگ‌های سنگینی گذاشته می‌شده تا نتوانند از داخل گودال بیرون بیایند.
دفن بخش‌هایی از بدن اسب‌ها، مراسمی به غایت خونین و منظره‌ای وحشتناک بوده زیرا شامل قطع سر حیوان، سلاخی و دونیم‌کردن یا چهار‌قطعه کردن حیوان می‌شده است. با اینکه اسب‌ها اغلب جدا از انسان‌ها دفن می‌شدند، برخی در زیر لایه‌ای از استخوان و خاکستر انسان دفن می‌شدند.
چرا اسب‌ها قربانی می‌شدند؟
یادآوری این نکته اهمیت دارد که اسب‌ها تنها حیواناتی نبودند که توسط جامعه بالت‌ها قربانی می‌شدند. قطعاتی از استخوان گاو، گوسفند، بز، سگ، پرنده، ماهی و حتی گربه‌های اهلی در گورستان‌های این قبیله کشف شده است.
اما قربانی اسب‌ها احتمالا شایع‌ترین و ظاهرا مهم‌ترین مراسم قربانی بوده و علتش احتمالا آن است که اسب‌ها اهمیت معنوی، اجتماعی و اقتصادی برای بالت‌ها داشتند.
مسافران قرون‌وسطایی که از بالت‌ها بازدید کرده بودند نوشته‌اند که قربانی کردن اسب‌ها بخش مهمی از مراسم تدفین اعضای برگزیده جامعه بالت‌ها بوده است. یکی از آن‌ها با جزییات به مسابقات اسب‌سواری اشاره کرده که یک روز کامل به طول می‌انجامیده و برندگان اموال فرد متوفا را به عنوان جایزه دریافت می‌کردند. یک مورخ قرن چهاردهمی نیز اسب‌هایی را توصیف کرده که آنقدر دوانده می‌شدند که دیگر قادر به ایستادن نبودند و می‌مردند.
