تفال به حافظ یکشنبه ۴ شهریور ۱۴۰۳؛ اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد..
فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باورهای کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان میبردند بهرهای از کلام حق دارند رجوع میشد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد
نهیب حادثه بنیاد ما ز جا ببرد
اگر نه عقل به مستی فروکشد لنگر
چگونه کشتی از این ورطه بلا ببرد
فغان که با همه کس غایبانه باخت فلک
که کس نبود که دستی از این دغا ببرد
گذار بر ظلمات است خضر راهی کو
مباد کآتش محرومی آب ما ببرد
دل ضعیفم از آن میکشد به طرف چمن
که جان ز مرگ به بیماری صبا ببرد
طبیب عشق منم باده ده که این معجون
فراغت آرد و اندیشه خطا ببرد
بسوخت حافظ و کس حال او به یار نگفت
مگر نسیم پیامی خدای را ببرد
شرح لغت: معنی لغتی برای این غزل وجود نداد.
تفسیر عرفانی:
۱- در زندگی سعی و تلاش کنید که به دنبال خواستههای بی اساس نباشید و اندیشههای نادرست را از سر بیرون کنید، زیرا همین عوامل موجب شده که مدتها با تردید و دل مشغولی زندگی کنید و دچار دردسرهای فراوانی شوید. بطوریکه جلوی علالیت شما را گرفته است. باید بدانی انسان برای فعالیت و مبارزه خلق شده و تمام اختراعات و اکتشافات برخاسته از اراده قوی و اندیشه تابناک و تلاش انسان است. پس شما نیز این افکار واهی را بدور بریزید. هم اکنون اراده کنید و توکل بر خدا نموده و سوره مبارکه طور را با حضور قلب و معنی بخوانید. همین هفته به یکی از مشاهد متبرکه بروید و دعا کنید. باید بدانید که هر قفلی، کلیدی دارد و قفلهای بدون کلید نیز توسط قفل ساز باز میشوند. پس از مشاوری خوب بهره بگیرید.
۲- ویژگیهای شما عبارت اند از: رویایی و خیال باف، خوشرو، اهل کشف، با حس ششم قوی، پر اشتباه، موافق گردش، وقت شناس، ناقلا و هوشیار، خیرخواه، با محبت، خوشگل پسند، سازشکار، وقت شناس، بخشنده، زود رنج، نازک نارنجی و روشنفکر.
تعبیر غزل:
زندگی سخت و پردردسری داشتهای و از سالهایی که با زحمت سپری کردهای هیچ نصیبی نبردهای و اکنون در دام گرفتاری اسیر شده ای. تنها کسی که میتواند تو را از این بلا و بدبیاریها نجات دهد خداست. پس به او پناه ببر که بهترین پناه دهنده است. به معصومین و اولیاء خدا توسل کن تا حاجتت برآورده شود.