چرا استرالیایی‌ها بیشتر عمر می‌کنند، آمریکایی‌ها کمتر؟

کشورهایی که زبان رسمی آنها انگلیسی است، به دلیل تاریخ مشترک استعماری بریتانیا، وجوه مشترک زیادی دارند. نتیجه یک نظرسنجی نشان می دهد که امید به زندگی در کشورهای انگلیسی زبان بسیار متفاوت است.

بعلاوه، به نظر می رسد استرالیا از نظر امید به زندگی (و احتمالاً به دلیل سیستم بهداشتی برتر و مرگ و میر کم ناشی از مواد مخدر و اسلحه) بسیار بهتر عمل می کند.

راشل ویلکی، دانشمند سلامت جمعیت در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، و جسیکا هو، جمعیت شناس در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، برای ایجاد تصویری دقیق از امید به زندگی در کشورهای پردرآمد انگلیسی زبان، با یکدیگر همکاری کردند.

مروری بر داده های دو دهه

این دو محقق داده‌های شش کشور پردرآمد که زبان رسمی آنها انگلیسی است (ایالات متحده، کانادا، بریتانیا، جمهوری ایرلند، استرالیا و نیوزلند) را از سال 1990 تا 2018 مورد بررسی و مقایسه قرار دادند. در این مقایسه منطقه‌ای، اطلاعات مربوط به کشورهای غیر انگلیسی زبان نیز از پایگاه داده مرگ و میر انسانی به دست آمده و در نظر گرفته شده است.

آنها گفتند: “این شش کشور زبان مشترک دارند و شباهت های فرهنگی زیادی از جمله رژیم غذایی و سبک زندگی و همچنین سطوح بالای تاریخی نابرابری درآمدی دارند.”

همانطور که مطالعه آنها نشان داد، این شباهت ها به این معنا نیست که شهروندان این کشورها لزوما امید به زندگی مشابهی دارند. محققان امید به زندگی را در بدو تولد و در سن 65 سالگی تخمین زدند تا بررسی کنند که چگونه امید به زندگی توسط سن و علت مرگ در کشورهای مختلف تحت تاثیر قرار می گیرد و چگونه امید به زندگی در مناطق مختلف متفاوت است.

استرالیا بهترین آمار را در بین کشورهای انگلیسی زبان دارد

در میان این کشورها، استرالیا نسبت به سایر کشورهای جهان وضعیت بهتری داشت و نرخ مرگ و میر کمتری را برای مردان و زنان تقریباً در تمام سنین به ویژه در سنین 45 تا 84 سال ثبت کرد. در مقاله خود، محققان خاطرنشان کردند که استرالیا از نظر امید به زندگی در بدو تولد بهترین عملکرد را داشته است، از 1.26 تا 3.95 سال برای زنان و 0.97 تا 4.88 سال برای مردان در سال 2018.

این مطالعه نشان داد که وضعیت استرالیا از نظر مرگ و میر ناشی از بیماری های دستگاه گردش خون و تنفس، سرطان ها، شرایط بارداری و بیماری های روانی و عصبی مانند آلزایمر بهتر از سایر کشورها است و شرایط برای مردان استرالیایی حتی بهتر از زنان است. . این گزارش در ادامه خاطرنشان می‌کند که کاهش خطر مرگ ناشی از این مشکلات با عملکرد برتر سیستم سلامت (مانند غربالگری و درمان سرطان، واکسیناسیون و پیشگیری آنفولانزا، تشخیص و درمان بیماری‌های قلبی عروقی) مرتبط است.

این امر با نرخ پایین مرگ و میر ناشی از اسلحه و اوردوز در استرالیا در مقایسه با سایر کشورها ترکیب شده است.

کانادا در رتبه دوم و ایرلند در رتبه سوم

کانادا، که دارای یک سیستم بهداشت عمومی با کیفیت است، در بین سال‌های 1990 تا 2019، دومین امید به زندگی در هنگام تولد را داشت. اما نیوزلند و ایرلند نیز اخیرا به این جایگاه رسیده اند.

وضعیت در ایرلند در سال های اخیر به طور پیوسته بهبود یافته است و در طول سال های این مطالعه، امید به زندگی در بدو تولد در ایرلند 8.29 سال برای مردان و 6.66 سال برای زنان افزایش یافته است. این در حالی است که مردان و زنان ایرلندی قبلاً کمترین یا دومین کمترین امید به زندگی را در میان این کشورها داشتند. اما این کشور تا سال 2019 در رتبه دوم (مردان) و سوم (زنان) قرار داشت.

در این مدت آمار در دو کشور بریتانیای کبیر و ایرلند تغییر بسیار کمی داشته و امید به زندگی در این دو کشور تقریباً یکسان بوده است.

در ادامه این مقاله آمده است: «تفاوت قابل توجهی در مرگ و میر بین وضعیت اجتماعی-اقتصادی و منطقه جغرافیایی در اکثر این کشورها وجود دارد و در دهه‌های اخیر افزایش یافته است».

در میان این کشورها، ایالات متحده از سال 2001 هر ساله کمترین امید به زندگی را در بدو تولد داشته است و از نظر امید به زندگی در 65 سالگی در رتبه آخر قرار دارد. بر اساس داده های سال 2019، مردان استرالیایی (در بدو تولد) می توانند انتظار داشته باشند که تقریباً 5 سال بیشتر از مردان ساکن ایالات متحده زندگی کنند.