45 سال است با قیمت برق فراتر می‌رویم: تعارف حکم اعلی‌ست!
به گزارش تجارت نیوز،
ناترازی برق و گاز مدت‌هاست که به یکی از مشکلات اساسی کشور تبدیل شده و کم‌کم در آستانه بدل به بحران است. قطع برق تابستان امسال پای صنایع و کشاورزی را در کشور لنگ کرد. قطعی برق کشاورزی بین 6 تا 10 ساعت در جاهای مختلف کشور ضرر‌های سنگینی را برای کشاورزان به همراه داشت. کارشناسان معتقدند بیشتر از اینکه ماجرای کمبود برق و ناترازی آن از تولید نشات بگیرد به دلیل عدم سرمایه‌گذاری است.
مصطفی پوردهقان اردکانی، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز درباره ناترازی انرژی و قطعی‌های مکرر در حوزه برق و تبعات این قطعی‌های برای کشاورزان و صنایع گفت: ناترازی به مفهوم عدم تعادل در تولید و میزان مصرف یک مبحث دو دو تا چهارتاست؛ یعنی شما یک عامل برون‌زا ندارید که بگویید به خاطر این موضوع ناترازی به وجود آمده است.
پوردهقان در ادامه با اشاره به مشخص بودن میزان مصرف روزانه برق بیان کرد: میزان مصرف واحدهای صنعتی، کشاورزی و خانگی و تجاری مشخص است. برای 5 سال آینده میزان رشد جمعیت و رشد واحدهای صنعتی هم مشخص است. در واقع برنامه‌ریزی برای این امور کار سختی نیست.
بخشی از بحران برق به دلیل قیمت است و 45 سال است تعارف داریم و آن را ساماندهی نمی‌کنیم
عضو کمیسیون صنایع مجلس یکی از عوامل ناترازی برق را قیمت غیرمنطقی آن عنوان کرد و گفت: اگر ما در حوزه برق ناترازی داریم به این دلیل است که اول در حوزه تمام شده برق بلاتکلیف هستیم یعنی قیمتی برق را می‌فروشیم که هر چقدر دلمان می‌خواهد از آن مصرف می‌کنیم و میزان و تقاضای مصرف را بالا برده است. وقتی شما بین کشورهای مختلف نسبی به این موضوع نگاه می‌کنید متوجه می‌شوید که ما با 80 تا 90 میلیون جمعیت یک عددی را داریم و آن کشوری هم که 300 میلیون جمعیت دارد عددش نزدیک به ما است. بنابراین یک بخشی از این بحران قیمتی است و ما 45 سال است که تعارف داریم و نمی‌توانیم آن را ساماندهی کنیم.
سرمایه‌گذاری در حوزه تولید برق و گاز انجام نشده است
نکته بعد، عدم مدیریت در میزان سرمایه‌گذاری در حوزه تولید است، هم در گاز و هم در حوزه برق. اگر پنج شش سال قبل نیروگاه‌ها و زیرساخت‌های حوزه انرژی را ساخته بودیم این مشکلات و مسائل را که امروز گریبانگیر ماست نداشتیم. مسائلی هم وجود دارد که به حوزه‌های اجتماعی و امنیتی می‌زند، فقط بحث کمبود نیست.
دولت خسارت‌های ناشی از قطع برق را پرداخت کند
کشاورزی به من از اردکان زنگ زده در آنجا که کویر است و گرما 60 درجه است. با گریه میگفت که 10 روز قبل 400 میلیون پول دادم پمپ آب کشاورزی را که در اثر قطعی برق سوخته تعویض کرده‌ام و امروز دوباره سوخته است، چه کسی جواب من را می‌دهد.
به آقای وزیر (دولت قبل) تماس گرفته‌ام که چه کسی خسارت این فرد را می‌دهد می‌گوید ما نداریم. شما به مباحث اجتماعی این موضوع هم دقت کنید. حالا براساس شرایط برق را قطع می‌کنید مردم حرفی ندارند و همراه نظام هستند، اما حداقل خسارت‌ها را که باید بدهید.
ضرر قطع برق برای واحدهای صنعتی بلندمدت است
واحدهای صنعتی به دلیل اینکه حجم اقتصادشان زیاد است یک ماه دو ماه تعطیل می‌کنند و می‌گویند این زمان برای اورهال و تعمیرات ما باشد، البته حتما ضرر بلندمدت دارد.
ضرر قطع برق برای کشاورزان جبران‌ناپذیر است
اما کشاورزی که یک هکتار زمین دارد، برای این فرد این ضرر قطع برق جبران‌ناپذیر است. می‌شود قصه معیشت یک خانواده، قصه معیشت چند آدم، قصه اشتغال یک فرد. در کشور هم تبدیل می‌شود به یک جمعیت گسترده آن هم از افرادی که همه جا پای نظام هستند، قشرهای ضعیف و مستضعف هستند. این آن بخش‌های اجتماعی تبعات قطع برق است. چه کسی می‌خواهد پاسخ دهد.
با قطع برق و ناترازی با دست خودمان جمعیت ناراضی را افزایش می‌دهیم
ما با دست خودمان داریم به جمعیت ناراضی در کشور اضافه می‌کنیم. تیترهای مشکلات را همه می‌گویند. این مشکلاتی که شما مطرح می‌کنید به قدری شور شده که مردم هم می‌دانند. در صورتی که در علم مدیریت تیترهای مشکلات را فقط مدیران می‌دانند. چرا چون آن مدیر به این فکر می‌کند که اگر موضوع x را الان رسیدگی نکند پنج سال دیگر این مشکلات بروز خواهد کرد.
برای اینکه یک کشور بتواند توسعه انجام دهد نیاز به سرمایه‌گذاری خارجی دارد
اما درباره قطعی برق و ناترازی انرژی باید این موضوع را در نظر بگیرید که الان یک سیل آمده، هیچ کدام هم توجه نکردیم و الان همه درون سیل هستیم و همه هم می‌گویند چرا سیل آمده است. آقایان تیترها را می‌گویند که مشکل واردات خودرو، ناترازی انرژی و … است، می‌گویند در حوزه فرهنگ و آموزش این مشکلات هست همه این حرف‌ها هم درست است اما با چه پولی می‌خواهند این کارها را سروسامان دهند. برای اینکه یک کشور بتواند توسعه انجام دهد نیاز به سرمایه‌گذاری خارجی دارد، نیاز به تزریق پول از بیرون دارد، نیاز به انتقال تکنولوژی از بیرون دارد، باید در نظر گرفت که ما یک جزیره نیستیم.
تا ارتباطات سیاسی و اقتصادی با دهکده جهانی شکل نگیرد قرار نیست گشایشی رخ دهد
برای اینکه این اتفاقات رخ دهد هم نیاز به گشایش در توسعه سیاسی داریم، تا ارتباطات سیاسی و اقتصادی با دهکده جهانی شکل نگیرد قرار نیست گشایشی رخ دهد. نه سرمایه‌گذار در حوزه نفت و گاز ما اضافه می‌شود، نه تولید خودرو، نه بحث برق و نه در خیلی از زیرساخت‌های دیگر که امروز نیاز به تقویت آنها داریم.
به اشتراک گذاری
