سن بیولوژیکی شما پیوند عجیبی با تحصیلات پدربزرگتان دارد
به نظر میرسد سن بیولوژیکی شما ممکن است تحتتاثیر این باشد که آیا پدربزرگ و مادربزرگتان مدرک دانشگاهی کسب کردهاند یا خیر. این یافته نشان میدهد که مزایای وضعیت اجتماعی-اقتصادی ممکن است نه تنها به نسل بعدی، بلکه به نسل بعد از آن نیز منتقل شود.
بهطورکلی، صرف زمان بیشتر برای آموزش، با درآمد بالاتر و سلامت بهتر در افراد ارتباط دارد و اکنون به نظر میرسد که این فواید ممکن است به نسلهای بعدی منتقل شود. چنین الگویی قبلاً درمورد عادات غذایی نیز مشاهده شده بود.
آگوس سوراهمن، همهگیرشناس از دانشگاه درکسل ایالات متحده، میگوید: «ما از مطالعات حیوانی میدانیم که سلامتی در چندین نسل، از پدربزرگ و مادربزرگ تا نوه، منتقل میشود. اما اکنون دادههای انسانی محکمی داریم که نشان میدهد نهتنها عوامل اجتماعی-اقتصادی والدین در سلامت فرزندانشان نقش دارد، بلکه این تأثیر به یک نسل قبلتر نیز برمیگردد.»
سلولهای ما همانطور که استرسهای روزانه و فرسودگی زندگی را تحمل میکنند، توالیهای خاصی از دیانای را با استفاده از فرآیندهای شیمیایی مانند متیلاسیون قفل میکنند. این نشانگرهای اپیژنتیک نه تنها بینشی از سن بیولوژیکی ما ارائه میدهند، بلکه ممکن است سرنخهایی در مورد استرسهایی که به تغییرات ژنتیکی مشابه در نسلهای قبلی منجر شدهاند نیز ارائه دهند.
سرعت پیری بیولوژیکی در کودکانی که پدربزرگ و مادربزرگشان دانشگاه را به پایان رسانده بودند کندتر است
تیم مطالعه از سوابق نظرسنجی، نمونهی خون و سواپ بزاق ۶۲۵ زن میانسال و ۲۴۱ فرزنداشان که بین ۲ تا ۱۷ سال داشتند، استفاده کرد. جزئیات مربوط به والدین این زنان از طریق مطالعهی قبلی که در اواخر دهه ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ انجام شده، جمعآوری شده بود.
تجزیهوتحلیل متیلاسیون دیانای شرکتکنندگان نشان داد که سرعت پیری بیولوژیکی در کودکانی که پدربزرگ و مادربزرگشان دانشگاه را به پایان رسانده بودند، کندتر است. تفاوت متیلاسیون دیانای زیاد نبود، اما کودکان و جوانان شرکتکننده در مطالعه در اوایل زندگی خود بودند و این تفاوتها ممکن است در مراحل بعدی زندگی مهمتر شوند و حتی بر میزان مرگومیر تأثیر بگذارند.
عوامل خاصی از جمله سن و شاخص تودهی بدنی (BMI) در مطالعه کنترل شدند. محققان همچنین دریافتند که ۱۴٫۵ درصد از تنوع در پیری اپیژنتیک تحتتأثیر پیشرفت تحصیلی خود مادر و همچنین عوامل سلامتی مانند سلامت قلبی عروقی و التهاب آنها است.
الیسا ایپل، از دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو، میگوید: «ارتباط بین وضعیت اجتماعی-اقتصادی پدربزرگ و مادربزرگ و سن اپیژنتیکی نوهها، یافتهای قابلتوجه در طول نسلها است.» ایپل معتقد است برای توضیح چرایی ارتباط تحصیلات نسلهای قبل بر سن اپیژنتیکی فرزندان توضیحات احتمالی زیادی وجود دارد و مطالعه نیاز به تکرار دارد. او گفت درحالحاضر میدانیم که سلامت متابولیک ضعیف مادر، واسطهی نسبی این ارتباط است.
کودکان درگیر مطالعه همچنان پیگیری میشوند تا معلوم شود سلامتشان درطول زمان چگونه پیشرفت میکند. نتایج مطالعه نشان میدهد که عوامل مختلفی بر سلامت ما اثر دارند، درحالیکه مسئولیت تمام آنها برعهدهی ما نیست.
سوراهمن گفت: «بسیاری از مردم به خاطر سلامت ضعیفشان سرزنش میشوند؛ اما واقعیت این است که سلامتی بسیار پیچیدهتر از این است. برخی از عوامل، مانند ژنتیک و اپیژنتیک ارثی که با آن متولد میشویم، به سادگی خارج از کنترل ما هستند.» او گفت امیدوار است تحقیق جدید به پژوهشگران کمک کند تا به خود و جامعه لطف و شفقت بیشتری داشته باشند.