گوشت این پرنده شش برابر میگو فسفر دارد!
در سال‌های اخیر، گوشت بوقلمون در کشور ما به محبوبیت بیشتری دست یافته است. این پرنده دارای هر دو نوع گوشت سفید و گوشت قرمز است. حدود 65 درصد گوشت بوقلمون از نوع گوشت سفید است که در ناحیه سینه قرار دارد و 35 درصد باقی‌مانده گوشت تیره است که در ناحیه ران‌ها وجود دارد. این دو نوع گوشت از نظر طعم و مزه متفاوت هستند؛ گوشت سفید که در ناحیه سینه و بال‌ها قرار دارد، لذیذ و شبیه به گوشت گوساله است، در حالی که گوشت قرمز ران‌ها، نرم‌تر بوده و طعمی شبیه به پرندگان وحشی یا شکاری دارد.
گوشت بوقلمون بدون پوست به طور طبیعی چربی بسیار کمی دارد و در هر 100 گرم از آن تنها یک گرم چربی موجود است. بیشتر چربی بوقلمون در پوست آن جمع می‌شود و گوشت تیره آن دارای چربی بیشتری نسبت به گوشت سفید است. به همین دلیل افرادی که دچار چربی خون بالا هستند، بهتر است از گوشت سفید سینه بوقلمون استفاده کنند.
گوشت سفید بدون پوست بوقلمون همچنین دارای چربی اشباع و کلسترول کمتری نسبت به گوشت مرغ و گاو است. این نوع گوشت منبع غنی از امگا 3 است که باعث باز شدن عروق بدن شده و به کاهش کلسترول کمک می‌کند، همچنین از مزمن شدن بیماری‌ها جلوگیری می‌کند.
نکته قابل توجه دیگر این است که گوشت بوقلمون به دلیل عدم وجود چربی میان بافتی و بافت خاصی که دارد، هنگام طبخ برخلاف گوشت مرغ، گوساله و گوسفند، حجم خود را از دست نمی‌دهد.
گوشت بوقلمون به دلیل دارا بودن اسید آمینه تریپتوفان، به ترشح بیشتر سروتونین در بدن کمک می‌کند که این ماده به افزایش احساس سرحالی و آرامش در افرادی که دچار علائم افسردگی موقت هستند، منجر می‌شود. علاوه بر این، تریپتوفان به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کرده و می‌تواند به کاهش علائم بیماری ام‌اس کمک کند. همچنین این اسید آمینه نقش مهمی در بهبود خواب دارد و می‌تواند برای افرادی که از بی‌خوابی مزمن رنج می‌برند، موثر باشد. تریپتوفان در بدن تبدیل به پروتئین می‌شود که نقش مهمی در افزایش شادابی و انرژی افراد ایفا می‌کند.
یکی از ویژگی‌های منحصر بفرد گوشت بوقلمون نسبت به سایر گوشت‌های سفید، ویتامین A و نقش مهم تقویت سیستم ایمنی آن است که بویژه در فصل سرما، مصرف آن به کودکان و سالمندان توصیه می‌شود.
مصرف 150 گرم گوشت بوقلمون حدود نیمی از اسیدفولیک مورد نیاز روزانه را تامین کرده و در از بین بردن کم خونی مؤثر است و مصرف مقدار متعادل آن برای خانم‌های باردار مفید است. بوقلمون‌ها به دلیل پاهای فعال در ناحیه ران‌ها دارای رگ‌های خونی بسیاری هستند.
این رگ‌ها حاوی هموگلوبین‌های حاوی آهن هستند که اکسیژن را به ماهیچه‌ها می‌رسانند. بنابراین هرچه رنگ ماهیچه ران تیره‌تر باشد مصرف آن برای کسانی که کمبود آهن دارند مفیدتر است.. بوقلمون فاقد اوره و اسید اوریک نسبت به سایر گوشت ها است.
بوقلمون‌هایی که به طور طبیعی و ارگانیک پرورش داده می‌شوند، هیچ نوع هورمون و آنتی بیوتیکی در بدن خود ندارند و این گوشت اگر فاقد مواد هورمونی باشد، می‌تواند میزان هورمون تستوسترون را در بدن آقایان در حد مطلوب نگه داشته و منجر به افزایش عملکرد جنسی و افزایش گلبول‌های قرمز خون شده و از پوکی استخوان جلوگیری کند.
طبق آزمایشات انجام شده فسفر موجود در بوقلمون چهار برابر میگو می باشد که یک غذای دریایی است همچنین بهتر است که بدانید 80% عامل تشکیل کلسیم در استخوان های بدن فسفر می باشد.
از کل فسفر موجود در بدن 80 درصد آن در استخوانها موجود است و 20 درصد آن در دیگر قسمتهای بدن وجود دارد. عملکرد فسفر در استخوان معلوم است ، با کلسیم کریستالهایی را تشکیل می دهند که در اسکلت پروتئینی استخوان نشسته و موجب استحکام استخوان می گردد
