پخش «زخم کاری» و «پوست شیر» از تلویزیون؟
تولید سریالهای شبکه نمایش خانگی و اقبال آن از سوی مخاطبانش در چند سال اخیر باعث شده که مدیران رسانه ملی در فکر نمایش برخی از سریالهای این شبکه از آنتن تلویزیون بیافتند. موضوعی که شاید به خاطر وجود سازمان ساترا که در زیر مجموعه رسانه ملی است کار را برای مدیران سازمان سهل و آسان کند، اما باید به این نکته اشاره کرده که سریالهای شبکه نمایش خانگی نکات قابل تاملی دارند که در مقایسه با سیاستهای تولید و پخش سریالهای تلویزیونی متفاوت است و کمی کار را برای مدیران سیما سخت خواهد کرد.
یکی از موضوعات جذاب سریالهای نمایش خانگی تعدد و تنوع در تولید سریالها به خصوص قصه و ژانر و موضوعات است هر چند این روزها سریالهای نمایش خانگی بیشتر به سمت داستانهای جنایی و معمایی رفتند با این حال آنتن تلویزیون که بیشتر سریالهای تولیدیاش با شکست مخاطب روبهرو شده با پخش سریالهای متنوع میتواند راهگشا باشد.
موضوع قابل توجه ممیزی است که کار را برای مدیران سیما سخت خواهد کرد. به طور حتم سریالهای نمایش خانگی وقتی میخواهند با ساختار تعیین شده سیما قیاس شوند دچار ممیزی خواهند شد چرا که اگر دست تلویزیون هم در تولید سریال مانند شبکه نمایش خانگی باز بود؛ به نظر دیگر نیاز به این نبوده و نیست که مدیران متوسل به پخش سریالهای نمایش خانگی شوند.
با این حال محسن برمهانی؛ معاون سیما در گفتوگویی از «احتمال بسیار زیاد» ِ پخش سریالهای شبکهی نمایش خانگی، از تلویزیون صحبت کرده است و عنوان کرده:احتمال پخش فیلم و سریالهای شبکه نمایش خانگی از رسانه ملی خیلی زیاد است و در حال مذاکره برای انجام مقدمات اجرایی آن هستیم.
وی درباره چگونگی پخش سریالها توضیح داده: ما وجههای را برای سازمان صدا وسیما به عنوان یک رسانه ملی قائل هستیم و امثال نمایشگاه «رصتا» که سومین دوره آن چندی پیش به پایان رسید، نشان میدهد، سازمان صداوسیما چند کانال تلویزیون نیست بلکه یک رسانه ملی است که چترش بر سپهر رسانهای کشور گسترده است. تنوع سکوها و پلتفرمها بالاست و رسانههای کوچک به معنای سکوهای تولید و کارکرد و کاربری میدرخشند و فعالیتشان اهمیت دارد.
البته وی اذعان میکند: باید پذیرفت که سازمان صداوسیما به عنوان رسانهای که در اقصی نقاط کشور به راحتی در دسترس است؛ استانداردهای مختلف و متعددی را باید رعایت کند که طبیعتا با استانداردهای برخی سکوها و پلتفرمهای شبکه نمایش خانگی با مخاطب محدودتر متفاوت است. به همین دلایلی که عرض کردم، مذاکره و هماهنگی و همگام شدن صداوسیما با شبکه پلتفرمها و شبکههای نمایش خانگی، یک زمان ویژه را برای ارزیابی بیشتر میطلبد.
این نکته را هم باید در نظر گرفت که در حال حاضر از انبوه پلتفرم فعال که رقمش به بیش از ۵۰۰ سکوی نمایش رسیده تنها چند پلتفرم فعال در حوزه سریال سازی موفق هستند و به طور حتم مذاکره و در نهایت پخش سریالهایش برای مدیران سازان بسیار زمانبر است.
از یک طرف هم تلویزیون برای سریالهای در حال نگارش و پیش تولید و تولیدش که بیش از ۲۰ سریال بوده قرار است بودجه و زمانی صرف کند. سریالهایی که در نهایت به خاطر نداشتن قصه جذاب و کیفیت با شکست مواجه میشوند.