حقایقی دربارۀ «فریدا کالو»؛ نقاشی که خودش را می‌کشید
فریدا کالو (Frida Kahlo) با نام کامل «ماگدالِنا کارمِن فریدا کالو ای کالدرون» یک نقاش مکزیکی بود که هنرش با سوررئالیسم و رئالیسم جادویی و همچنین «مِساکایوتِل» (یک جنبش هویتی مکزیکی) ارتباط داشت.
شهرت کالو بیش از هر چیز به خاطر خودنگاره‌های اوست؛ نقاشی‌هایی از خودش که در آن‌ها به کاوش در موضوعاتی از دل فرهنگ و سیاست مکزیک می‌پرداخت. او را یکی از نقاش اثرگذار قرن بیستم و از مظاهر هنر فمینیستی می‌دانند. در این مطلب، پنج حقیقت درباره زندگی و کار او را می‌خوانید که شاید پیش از این نمی‌دانستید.
۱. فریدا کالو یک کمونیست و فعال سیاسی بود
کالو در تمام زندگی خود فعال سیاسی بود. او دانشجوی مدرسه ملی مقدماتی و عضوی از کاچوچاس بود؛ سازمانی مرتبط با مارکسیسم که او را با سوسیالیسم آشنا کرد. در دهه ۱۹۲۰، او به اتحادیه کمونیست‌های جوان پیوست. در این دوره، او بیش از پیش سیاسی شد و در گردهمایی‌های کمونیستی و جلسات مخفی شرکت می‌کرد.
وقتی فریدا با همسرش دیِگو ریوِرا آشنا شد، او نیز کمونیست بود. با این حال، این دو در سال ۱۹۲۹ در بحبوحه‌ی تیرگی روابط ریوِرا با حزب و در نهایت اخراج از آن، حزب کمونیست را ترک کردند. همان سال، ریوِرا و کالو پناهندگی سیاسیِ انقلابی کمونیست، لئون تروتسکی در مکزیک را ضمانت کردند و به او اجازه دادند در خانه کودکی کالو زندگی کند.
سال ۱۹۴۸، کالو دوباره به حزب کمونیست پیوست. او در دانشکده نقاشی و مجسمه‌سازی وزارت آموزش عمومی درباره مارکسیسم به دانشجویان آموزش می‌داد. نقاشی‌های او نیز بیش از پیش سیاسی شدند و سال ۱۹۵۴، او با وجود بیماری همراه ریوِرا در تظاهرات کمونیستی شرکت کرد. با این حال، این تظاهرات به سلامت جسمانی او آسیب زد و او مدتی بعد درگذشت.
۲. زندگی او توأم با درد و مبارزات مداوم بود
کالو با درد و رنج بیگانه نبود. او در شش سالگی به فلج اطفال مبتلا شد که به پای او آسیب دائمی وارد کرد. سال ۱۹۲۵، او درگیر تصادفی شد که در آن، یک تراموا به یک اتوبوس چوبی برخورد کرد که کالو سوار آن بود. کالو در پی شکستگی‌های متعدد، له شدن لگن، سوراخ شدن رحم با یک میله فلزی و جابجا شدن سه استخوان مهره، همواره از درد مزمن رنج می‌برد.
پس از این حادثه، کالو سه ماه قادر به راه رفتن نبود و تا پایان عمر ازکارافتاده شد. او توانایی بچه‌دار شدن را هم از دست داد و متحمل چندین عمل جراحی شد تا آسیب‌های ناشی از آن تصادف شوم را اصلاح کند، اما هیچ یک موفقیت‌آمیز نبودند. اوایل دهه ۱۹۵۰، او قادر نبود مدت طولانی بنشیند یا بایستد. او اواخر عمر از قانقاریا در پای خود رنج برد. این بیماری منجر به قطع پای او در سال ۱۹۵۳ شد و توانایی راه رفتن را از او گرفت.
۳. ازدواج فریدا کالو و دی‌یِگو ریوِرا آمیخته با خیانت بود
کالو در ۲۲ سالگی با دی‌یِگو ریوِرا، نقاش معروف ۴۲ساله مکزیکی ازدواج کرد. کالو همسر سوم ریوِرا بود. با این که ازدواج آن‌ها تا پایان عمر کالو دوام داشت، او و ریورا هر دو در طول مدتی که با هم بودند روابط خارج از ازدواج متعددی داشتند. سال ۱۹۴۰ آن‌ها به دلیل رابطه‌ی ریورا با خواهر کالو، کریستینا، طلاق گرفتند و دوباره ازدواج کردند. این رابطه روح کالو را عمیقاً آزرد و موجب افسردگی او شد.
به علاوه، شایع شد که روابط کالو نیز مانند ریورا متعدد بوده است. او پس از ملاقات با نیکلاس موری عکاس در مکزیک، رابطه‌ای نزدیک به یک دهه با او داشت. او با ایسامو نوگوچی مجسمه‌ساز نیز روابطی داشت که وقتی ریورا نوگوچی را با اسلحه تهدید کرد، بی‌نتیجه ماند. افزون بر این، پس از اینکه لئون تروتسکی و همسرش سال ۱۹۳۶ در مکزیک پناهندگی سیاسی گرفتند، کالو با تروتسکی نیز روابط مشکوکی داشت.
۴. فریدا کالو پس از مرگ به شهرت رسید
نخستین نمایشگاه انفرادی کالو سال ۱۹۵۳ برگزار شد؛ یعنی یک سال پیش از مرگ او. کالو آن زمان ۴۶ سال داشت. آثار او با انقلاب مکزیک و دوره بیناجنگی آمریکای لاتین نیز مرتبط بوده است. در حالی که آثار او تمام این موارد را در بر می‌گیرند، آثار کالو به دلیل موضوعات عمیقاً شخصی نیز مورد توجه قرار گرفته‌اند. پرداختن او به موضوعاتی شخصی مانند سقط جنین، سلامتی، خیانت، از دست دادن و خودنگاره، آثارش را در دورۀ پس از مرگش در مرکز توجه قرار دادند.
این قرارگیری در معرض عموم و حس آشناپنداری منجر به شکل‌گیری یک جایگاه تقریباً سلبریتی‌گونه به نام «شیدایی فریدایی» شده است. یک درام زندگی‌نامه‌ای درباره زندگی کالو به نام «فریدا» با بازی سلما هایک سال ۲۰۰۲ منتشر شد که سبب شد فریدا کالو بیشتر در معرض توجه جامعه معاصر قرار گیرد.
۵. فریدا کالو بر مد معاصر و فرهنگ پاپ اثر گذاشت
در پی ساخت فیلم «فریدا» و شیدایی-فریدایی، میراث فریدا کالو همچنان بر فرهنگ پاپ و مد اثرگذار است. از ظاهر نمادین او به عنوان نمونه‌ای از زیبایی طبیعی و پس زدن استانداردهای زیبایی معاصر تجلیل شده و ابروی پیوسته‌ی او در فرهنگ پاپ محبوب بسیاری از طرفداران او شده است.
فریدا طی سال‌ها الهام‌بخش چندین خانه مد، از جمله ژان پل گوتیه (بهار ۱۹۹۸)، نعیم خان (بهار ۲۰۱۶) و آلبرتا فرتی (بهار ۲۰۱۴) بوده است.
