باز شدن دروازه های رازآلود به سوی آسمان: کشف مسیرهای پنهان 3700ساله که جهت راهنمایی مردگان به فضا انجام می شود!
یافته‌های جدید در ایرلند که توسط دکتر جیمز او-دریسکول انجام شده، شامل پیدایش بقایای صدها اثر تاریخی بسیار ارزشمند و نادر است که تا کنون ناشناخته مانده بودند. این مطالعه شامل تحقیق درباره 5 سازه ماقبل‌تاریخی است که بعضا به عنوان “مسیرهای مخفی مردگان” شناخته می‌شوند، زیرا احتمالا این سازه‌ها مسیرهایی برای هدایت مردگان به سمت دنیای پس از مرگ بوده‌اند.
با تکنولوژی لیدار، دکتر او-دریسکول مدل‌های سه‌بعدی با جزییات از زمین را بازسازی کرده است و نشان داده که این بقایای ماقبل‌تاریخی در اوایل دوره نوسنگی و دوره مفرغ موجود بوده و احتمالا این مناطق به صورت پیوسته ساکنین داشته‌اند.
این یافته‌ها نه تنها ارزش تاریخی و معماری دارند، بلکه از نگاه‌های فرهنگی و معنوی نیز بسیار ارزشمند هستند. یادبودها از رویدادهای خورشیدی اهمیت زیادی دارند و نشان‌دهنده مسیرهای فیزیکی که مردگان برای عروج به آسمان پیش می‌گرفتند. این اثار نوعی خندق و حفره ماقبل‌تاریخی هستند که برای تحقیقات بیشتر درباره زندگی و مرگ انسان‌ها در دوران نوسنگی بسیار ارزشمند هستند.
تک فان-بقایای صدها اثر تاریخی که تا قبل از این ناشناخته مانده بودند در ایرلند پیدا شده است که 5 مورد سازه‌های ماقبل‌تاریخی «فوق‌العاده نادری» هستند که احتمالا زمانی «مسیرهای مخفی مردگان» بوده که آن‌ها را به سمت دنیای پس از مرگ هدایت می‌کرده است.
به گزارش تک فان، این مطالعه که توسط دکتر جیمز او-دریسکول در دانشگاه ابردین انجام شده، با کمک تکنولوژی لیدار مدل‌های سه‌بعدی با جزییات از زمین به دست داده است.
اودریسکول این مطالعه را روی مناظر بالتینگلس در شهرستان ویکلو در ایرلند انجام داده است. جای جای این منظره از بقایای ماقبل‌تاریخی پوشیده شده است.
ناحیه‌ای که محققان روی آن مطالعه کرده‌اند در اوایل دوران نوسنگی (شروع در حدود 3700سال ق.م) و میانه و اواخر دوران مفرغ (1400 تا 800 ق.م) اشغال شده بوده است. با این حال، بین این دو دوره 2000سال فاصله است که با عنوان نوسنگی میانه شناخته می‌شود و شواهد سکونت در آن تا به امروز بسیار نادر بود.
برطبق تحقیقات اودریسکول، یافته‌های یادبودهای تاریخی نفرین از این حیث بسیار ارزشمند است که عقیده عمومی درباره خالی از سکنه بودن این منظره به مدت 2000سال، از اواخر دوران مفرغ تا اوایل نوسنگی، را رد می‌کند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که این منطقه به صورت پیوسته ساکنانی داشته و در همان دوران مراسم مهمی در آن در جریان بوده است.
علاوه بر اهمیت معماری، یادبودهای نفرین از لحاظ فرهنگی و معنوی نیز دارای اهمیت هستند. این یادبودها که رویدادهای خورشیدی، مثل انقلاب‌ها را نشان می‌دهند، به صورت استراتژیک در سراسر این چشم‌انداز قرار گرفته‌اند تا با محوطه‌های تدفین و حرکات چرخه‌ای خورشید همخوانی داشته باشند. بر طبق یافته‌های دکتر دریسکول، هم‌ترازی این موارد حاکی از سفر مردگان است زیرا به سمت آسمان عروج می‌کردند و دنباله‌ای مادی از خودشان به جای می‌گذاشتند که آن‌ها را به دنیای اجدادشان در دیگر سو وصل می‌کرد.
پیوند بین رهگذرهای نفرین، زمین‌های تدفین و رویدادهای کیهانی، در هم تنیدگی ماهیت زندگی روزمره، چرخه‌های کشاورزی و باورهای معنوی در جوامع نوسنگی را برجسته می‌کند و حاکی از پیچیدگی درک از زندگی، مرگ و تولد دوباره است.
نفرین‌ها نوعی از سازه‌های نوسنگی تاریخی شبیه به خندق و حفره هستند و در سراسر جزایز بریتانیای کبیر و ایرلند وجود داشته‌اند. این ابنیه ماقبل‌تاریخی عموما محوطه‌های بسته نسبتا باریک و دراز خاکی دارند. اودریسکول می‌گوید: «کشف یادبودهای نفرین خیلی اهمیت دارد زیرا آن‌ها در ایرلند بسیار نادرند.»
«کم‌تر از 20مورد بنای نفرین در ایرلند پیدا شده و آن‌ها معمولا به صورت انفرادی یا جفت دیده می‌شوند. 5موردی که در بالیتنگلس پیدا شده‌اند، بزرگ‌ترین مورد در کل کشور هستند. مدل‌های توپوگرافی با جزئیات که از این سایت و چشم‌انداز احاطه‌کننده آن به دست آمده است، فرصتی فراهم آورده تا محققان بتواند این بناها را با جزییات به صورت دیجیتالی کاوش کنند.»
اودریسکول می‌گوید که این یادبودها احتمالا نمادی از قدم زدن مردگان به سمت آسمان هستند.
«کارکرد این یادبودها همیشه مسئله بوده است زیرا اطلاعات کافی درباره آن‌ها وجود ندارد. اما با توجه به اینکه سایت بالتینگلس با یادبودهای تدفین مرتبط است، گمان می‌کنم که این موارد احتمالا یادبوهای تشریفاتی بوده‌اند که در مراسم تدفین استفاده می‌شدند و نفرین‌ها مسیری فیزیکی بودند که مردگان از زندگی تهی می‌شدند و به سمت زندگی پس از مرگ حرکت می‌کردند.»
عاطفه رضوان نیا
