جدایی، مأموریت موفقیت زندگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد: اثرات ترک کوکائین

روانشناسان معتقدند که تجربه جدایی و پایان رابطه ممکن است اثرات جدی بر روان و رفتار افراد داشته باشد. مثل ترک کوکائین، این تجربه می‌تواند افراد را به مرز جنون و روان‌پریشی بکشاند. افرادی مثل هلن فلنگن، پالوما فیث، ادل و درو بریمور پس از جدایی از شریک زندگی خود مشکلات روانی را تجربه کردند.
بسیاری از مردم پس از جدایی تلاش می‌کنند که خود را جمع کنند و به دلایلی مانند غیبت ناگهانی شریک زندگی، احساس گم‌گشتگی، ایجاد تردید و افسردگی نسبت به خود برمی‌گردند. تحقیقات نشان داده است که مغز در طول جدایی از هورمون‌های عشق محروم می‌شود و این ممکن است منجر به تجربه درد فیزیکی و روانی شود. این احساس می‌تواند به شدت با ترک کوکائین مقایسه شود.
برای پیشگیری از این وضعیت‌ها، متخصصان توصیه می‌کنند که به مشاوره و پشتیبانی روانشناسی مراجعه کنند و از عادت‌های ناسالمی مانند مصرف الکل یا مواد مخدر خودداری کنند. این مشکلات روانی می‌توانند دچار مخاطرات بسیار جدی شوند، بنابراین اهمیت داشتن حمایت و کمک متخصصان در این وضعیت به شدت لازم است.

شاید کلیشه به نظر برسد، اما روانشناسان می‌گویند که افراد پس از جدایی و به هم زدن رابطه خود می‌توانند اثراتی مانند ترک کوکائین را تجربه کنند و تا مرز جنون پیش بروند.
به گزارش روزیاتو، هلن فلنگن بازیگر سابق م «خیابان کورونیشن» آخرین سلبریتی است که پس از پایان یک رابطه، از مشکلات روانی خود پرده برداشته است.
این زن ۳۲ ساله به‌تازگی فاش کرد که پس از جدایی از اسکات سینکلر، فوتبالیست انگلیسی به روان‌پریشی مبتلا شده است.

او در پستی در اینستاگرام توضیح داد چگونه فشار ناشی از یک مادر مجرد و شاغل بودن، باعث شد که به یک داروی ADHD روی بیاورد، اما در نتیجه به یک «واکنش بد» و روان‌پریشی منجر شد.
روان‌پریشی یک وضعیت جدی سلامت روان است که در آن افراد مبتلا پیوند خود با واقعیت را از دست می‌دهند. این می‌تواند شامل توهمات و هذیان‌های ذهنی درونی نظیر این باشد که مردم قصد دارند به آن‌ها آسیب برسانند.

اما فلنگن تنها چهره مشهوری نیست که پس از جدایی از مشکلات روانی رنج می‌برد.
پالوما فیث ۴۲ ساله گفت که پس از جدایی از همسرش لیمان لاهسین، دچار «اختلال عصبی» شده است.
ادل ۳۵ ساله، خواننده شناخته‌شده نیز اعتراف کرد که پس از طلاق از همسر سابقش، سایمون کونکی، دچار «حمله عصبی» شد.
درو بریمور، بازیگر ۴۹ ساله هم در مورد «اختلال عصبی» پس از جدایی از ویل کوپلمن صحبت کرده است.

به گفته متخصصان، دلایل زیادی وجود دارد که چرا بسیاری از مردم پس از دلشکستگی، برای جمع کردن خودشان تلاش زیادی می‌کنند.
دکتر النا تورونی، روانشناس می‌گوید: «یک جدایی پرتنش، با سوگ پس از فقدان قابل مقایسه است، به‌خصوص اگر آن شخص در زندگی شما حسابی جا باز کرده باشد.»
به گفته او، از آنجایی که ممکن است شریک زندگی منبع اصلی همراهی و حمایت عاطفی شما بوده باشد، غیبت ناگهانی او می‌تواند باعث احساس گم‌گشتگی و ایجاد احساس تردید نسبت به خود شود که می‌تواند مشکلات سلامت روانی را ایجاد یا تشدید کند.
روان‌پریشی می‌تواند توسط عوامل زیادی ازجمله تجربه آسیب‌زا، استرس و عوارض جانبی دارو‌های تجویز شده تحریک و ایجاد شود.
دکتر تورونی می‌گوید: «در حالی که روان‌پریشی مورد نادری است، جدایی و پایان دادن به رابطه قطعاً می‌تواند منجر به طیفی از مسائل دیگر سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب، سوء مصرف مواد و در موارد شدیدتر، حتی علائم PTSD شود».
به گفته متخصصان، مغز در هفته‌های ابتدایی پس از جدایی از هورمون‌های عشق یعنی اکسی توسین و دوپامین محروم می‌شود.
هنگامی که شما جذب شخص دیگری می‌شوید، مغزتان هورمون‌های شادی‌بخش دوپامین، سروتونین و اکسی توسین را ترشح می‌کند. اما وقتی از آن شخص خاص جدا می‌شوید، تمام آن هورمون‌ها هم با او شما را ترک می‌کنند.
این احساس از سوی محققان دانشگاه کلمبیا به یک میل شدید تشبیه شده است.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ نشان داد که مناطقی در مغز که در طول جدایی فعال می‌شوند مانند زمانی است که معتادان به کوکائین در حال ترک هستند.
همچنین مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۰ که در مجله فیزیولوژی عصبی منتشر شد نشان داد که مغز پس از جدایی درد فیزیکی را تشخیص می‌دهد.
محققان دریافتند که این فعالیت در آزمایش‌هایی مشاهده شده است که در آن عکس‌هایی از شرکای زندگی سابق افراد به آن‌ها نشان داده شد.
این درد جسمی و اضطراب می‌تواند افراد را به سمت عادت‌های ناسالم مانند الکل یا مواد مخدر سوق دهد تا سعی کنند جبران کرده و از شریک زندگی سابق خود عبور کنند، اما متخصصان هشدار می‌دهند که این کار تنها اوضاع را بدتر می‌کند.