تک فان -مجله خبری و سرگرمی‌

فال حافظ جذاب امروز، جمعه 4 اسفند 1402

در فرهنگ و ادبیات ایرانی، فال گرفتن از کتب مختلف ادبی از جمله آثار حافظ به عنوان یکی از باورهای کهن مردم سرزمین ما است. حافظ، یکی از بزرگترین شاعران و نویسندگان ادبیات فارسی است که عاشقانه‌های زیبا و شیرین تراوش می‌کند. فال حافظ نیز برای گرفتن پیش‌بینی و شناخت آینده استفاده می‌شود. در نماها و جشن‌های مختلف دنباله‌ای از شعر‌های حافظ را وقتی که ضمن دست زدن به کتاب حافظ، شعری به طور تصادفی باز کردند، به عنوان فال برای زندگی آینده خود خوانده و تحلیل می‌کنند. اگرچه در گذر زمان فرهنگ‌ها تغییر می‌کنند، اما استفاده از شعر حافظ به عنوان فال هنوز در جامعه ما وجود دارد و ارزش هنری و فرهنگی خود را حفظ کرده است. نوشته‌های حافظ شامل مفاهیمی از جمله عشق، روابط بین معشوقانه، اخلاق و زیبایی‌شناسی هستند که همچنان برای مردم ایران امروزی ارزش ویژه‌ای دارند.

همیشه در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است. در ادامه فال حافظ مخصوص روز 4 اسفند ماه از نظر خوانندگان محترم می‌گذرد.فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بودمهرورزی تو با ما شهره آفاق بودیاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبانبحث سرّ عشق و ذکر حلقه عشاق بودپیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشندمنظر چشم مرا ابروی جانان طاق بوداز دم صبح ازل تا آخر شام ابددوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بودسایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شدما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بودحسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دینبحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بودبر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کردگفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بودرشته تسبیح اگر بگسست معذورم بداردستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بوددر شب قدر ار صبوحی کرده‌ام عیبم مکنسرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بودشعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلددفتر نسرین و گل را زینت اوراق بودشرح لغت: شهره آفاق: مشهور کران تا کران گیتی /میثاق: به کسر اول پیمان استوارتفسیر عرفانی:تا قبل از این تو بیشتر در فکر عاشقان خود بودی و عشق تو با ما در همه جهان مشهور بود. مقصود او از این شعر این است که عاشقان پیشگاه دوست پیوسته با او بر سر یک عهد و پیمان هستند. زیرا عاشقان نیازمند معشوق و دوست مشتاق عاشقان است. در حقیقت می‌توان گفت از این سبب است که عشق دوست و دلپاکان درگاهش همیشگی ست.تعبیر غزل:به نظر می‌رسد چیزی را می‌خواهی، ولی به آن ایمان نداری. وقتی دیگران را وعظ و پند می‌دهی، چرا خودت به آن عمل نمی‌کنی؟ چرا دیگران را امر به معروف و نهی از منکر می‌کنی، اما خودت کمتر به این مسئله توجه داری؟ از این دورویی دست بردار تا خداوند تو را به درگاهش پذیرا باشد.راضیه میرزاحیدری

برچسب ها

مطالب مشابه را ببینید!